Eginard
Eginard ou Einhard (tamén Exinardo ou Eginhard[1]), nado en 775 e finado na abadía de Selingenstadt en 840, foi un escritor do século IX, biógrafo de Carlomagno[2].
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 770 Fulda |
| Morte | 18 de marzo de 840 (69/70 anos) Seligenstadt (pt)  |
| Abade | |
| | |
| Datos persoais | |
| Educación | Abadia de Fulda (pt) |
| Actividade | |
| Ocupación | historiador , escritor , presbítero , biógrafo |
| Profesores | Alcuíno de York |
| Lingua | Lingua latina |
| Orde relixiosa | Orde de San Bieito |
| Obra | |
Obras destacables
| |
Traxectoria editar
Foi educado na abadía de Fulda e na corte de Carlomagno. Recorreu o Imperio Carolincio para cumprir varias misións que lle foron encomendadas sobre os edificios do emperador. Despois integrouse na corte de Lois I o Piadoso, fillo de Carlomagno, onde se ocupou da educación do seu fillo máis vello Lotario I. Como recompensa, o emperador Luís confioulle diversas abadías laicas, incluíndo a abadía de Saint-Wandrille en 816 - 823. Ante os enfrontamentos entre os fillos de Lois o Piadoso, Eginard preferiu retirarse a escribir ao redor de 830 e morreu na abadía de Seligenstadt en 840. Eginard escribiu a Vita Karoli Magni, seguindo a tradición literaria de Suetonio. Máis que unha biografía, fixo unha haxiografía de Carlomagno. Tamén é autor dos Anais do Reino dos Francos (Annales regni Francorum, 741-829) e de 62 cartas.
Notas editar
- ↑ Segundo Teulet, p. 1 o seu nome aparece sempre como Einhardus nas súas obras.
- ↑ Mata, Jordi; Garrido, David (Decembro 2013). Carlemany, el pare d'Europa. Sàpiens (papel) 137 (Barcelona: Sàpiens Publicacions). pp. p.24–32. ISSN 1695-2014.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Louis Halphen (ed. ) Eginhard, Vie de Charlemagne éditée et traduite par. . . , París: Les Belles Letres, 1967, cuarta edición revisada. (en latín) e (en francés)
- La vida de Carlomagno , trad. Alejandra de Riquer (Madrid, Gredos, 1999) (en castelán)
Ligazóns externas editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Eginard  |
- Dümmler, Ernst (1885). "Ein Nachtrag zu Einhards Werken". Neues Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde 11: 231–38.
- Enotes (ed.). "Einhard c. 770-840".
- Hodgkin, T. (1897). Charles the Great. London: Macmillan.
- Levison, Wilhelm; Wilhelm Wattenbach; Rudolf Buchner (1952). Deutschlands Geschichtsquellen im Mittelalter, Vorzeit und Karolinger: Heft. Die Karolinger vom Anfang des 8. Jahrhunderts bis zum Tode Karis des Grossen (en alemán). H. Böhlaus Nachfolger.
- Müller, Bianca (2009). Persönlichkeit Karl des Großen nach Einhards Vita Karoli Magni. GRIN Verlag. ISBN 978-3-640-47253-6.
- Schaff, Philip. ""Einhard"". History of the Christian Church. IV: Mediaeval Christianity. A.D. 590-1073.
- Stofferahn, Steven A. (2010). "Knowledge for Its Own Sake? A Practical Humanist in the Carolingian Age". The Heroic Age 13.
- Noble, Thomas F.X. (2009). Charlemagne and Louis the Pious: Lives by Einhard, Notker, Ermoldus, Thegan, and the Astronomer. Penn State Press. ISBN 978-0-27-103715-8.
- Thorpe, Lewis G.M. (1969). Einhard and Notker the Stammerer: two lives of Charlemagne. Londres: Penguin. ISBN 978-0-14-044213-7.
- the latin library
- http://www.archive.org/details/earlylivesofchar00einhiala
- fordham Arquivado 14 de maio de 2008 en Wayback Machine.
- http://www.newadvent.org/cathen/05366b.htm
- einhardpreis
- documentacatholicaomnia
- historiens
- Obras completas de Eginard, publicadas por A. Teulet en 1840