Dinastía Pharnavaziana

Denomínase dinastía Pharnavaziana (xeorxiano: ფარნავაზიანები, ფარნავაზიანნი) á primeira dinastía de reis xeorxianos de Kartli preservados pola tradición histórica xeorxiana e que gobernaron, con intervalos, desde o século III a.C. ao século II d.C. cando chegou ao poder a dinastía Arsácida.

Historia

editar

Segundo a crónica altomedieval xeorxiana, A vida dos reis xeorxianos, a dinastía descende de Parnavaz, o fundador do reino de Iberia, vencedor do tirano Azon, que deixara Alexandre o Grande para gobernar o país. A historia de Pharnavaz non está atestada directamente en fontes de fóra de Xeorxia e non existe indicación contemporánea ningunha que demostre que fora o primeiro rei xeorxiano, ademais mesturada con trazos e imaxes de fantasía, acumulando o Pharnavaz real unha fachada mítica emerxendo como un modelo de monarca precristián nos anais xeorxianos.[1]

Non obstante ser a expedición de Alexandre a terras xeorxianas totalmente fabulosa, as evidencias xeorxianas e clásicas suxiren que os reis de Iberia cultivaron relacións próximas co Imperio Seléucida, un sucesor helenístico do imperio de Alexandre, que tiña o seu centro en Siria, mesmo ás veces recoñecendo a súa soberanía. O fillo de Pharnavaz, Saurmag morreu sen un herdeiro masculino, pasando a dinastía á liña feminina por medio do matrimonio da filla de Saurmag con Mirian, sobrevivindo así a dinastía na persoa do fillo de Mirian, Parnadjom pero unha póla da dinastía artáxida fíxose co trono entre o 90 ao 30 a.C. cando os Pharnavazianos volveron ao poder ata que no século II coa axuda do rei de Armenia se instalou en Xeorxia a dinastía Arsácida.

Reis da dinastía Pharnavaziana

editar

Primeiro intervalo

editar

Segundo intervalo

editar

Terceiro intervalo

editar
  1. Rapp, p. 276.

Véxase tamén

editar

Referencias

editar