Cumio (topografía)

Un cumio (tamén chamado bico, cima, cume, cúspide ou pico) é, en topografía, un punto dunha superficie que é máis elevado en altitude que todos os puntos inmediatamente adxacentes a el.

O monte Damavand no inverno (Irán).

Xeralmente, o termo cumio só é empregado para os picos montañosos que posúen un grao significativo de prominencia topográfica ou singularidade topográfica (gran distancia ao momento máis próximo de maior elevación); así, un bloque rochoso próximo á cima principal dunha montaña non é considerado un cumio.

Subcumios o Cumios secundarios

Os cumios próximos a outro máis alto, con menor prominencia ou illados, que non alcanzan un determinado valor límite, normalmente son considerados subcumios (tamén chamados subcima, subcumes ou subpicos) ou cumios secundarios do pico principal e, por tanto, parte da mesma montaña.

No italiano se le chama tamén sottocima ("subcumio"), vetta secondaria ("cima secundaria"), spalla ("lombo"); no inglés, subpeak ("subpico") o secondary summit ("cumio secundaria"); no francés, antécime; no alemán, Vorgipfel.

Partendo do concepto de prominencia topográfica, a UIAA ha definido que unha elevación se chama montaña si ten una prominencia de al menos 300 metros; se chama cima si ten una prominencia de al menos 30 metros; nos casos en que haxa una prominencia menor se fala de subcumio, subcima, lombo, etc.

Pode expresarse gráficamente ne siguente tabla:

Término	Prominencia
Subcumio (subcima, subcume, lombo, etc.)	< 30 m
Cima	de 30 a 300 m
Montaña	300 m o máis

Dista definición temos excepcións como o Mont Blanc de Courmayeur (4.765 m) que tindo una prominencia topográfica de só 27 metros e separado do cumio do Mont Blanc por o Colle Major (4.742 m), por a sua importancia histórica, morfológica e alpinística, está incluida dintro das catromiles de los Alpes.

O Cervino, visto dende o Sur. A esquerda da fotografía se pode ver o seu subcumio, o Pico Tyndall.

Formas de cima

Un pico piramidal (horn) é un cumio montañoso con forma puntiaguda producida pola erosión do xeo.