Carlos III de Nápoles

Carlos II de Hungría e III de Nápoles o Breve, nado en 1345 e finado en Visegrád, Hungría, en 1386, foi conde da Provenza e rei de Nápoles e titular de Xerusalén (1381 - 1386), príncipe de Aquilea (1383 - 1386) e rei de Hungría (1385 - 1386).

Carlos III de Nápoles

Nome orixinal	(it) Carlo III
Biografía
Nacemento	1345 Corigliano Calabro (pt)
Morte	24 de febreiro de 1386 (Gregoriano) (40/41 anos) Visegrado (Reino de Hungría)
Causa da morte	homicidio
Lugar de sepultura	Székesfehérvár
Rei Apostólico de Hungría
31 de decembro de 1385 – 24 de febreiro de 1386
Ban of Dalmatia and Croatia (en)
1376 – 1376 ← Nicholas Szécsi (en) – Nicholas Szécsi (en)  →
Ban of Dalmatia and Croatia (en)
1372 – 1374 ← István Lackfi (en) – Nicholas Szécsi (en)  →
Ban of Slavonia (en)
1371 – 1372
Príncipe de Acaia
Rei de Nápoles
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino de Nápoles Hungría
Actividade
Ocupación	político
Partido político	politician before the emergence of political parties (en)
Lingua	Lingua italiana, lingua húngara, lingua latina, lingua croata e Lingua napolitana
Outro
Título	Conde
Familia	Casa de Anjou-Sicilia
Cónxuxe	Margarida de Durazzo (1369 (Gregoriano)–)
Fillos	Joana II de Nápoles (pt) , Ladislao el Magnánimo
Pais	Louis of Durazzo, Count of Gravina (en)   e Margaret of San Severino (en)

Carlos III de Nápoles. Miniatura húngara de 1488

Escudo do Reino de Nápoles baixo o poder da rama de Anjou-Durazzo

Traxectoria

Orixes familiares

Fillo de Luís Durazzo e da súa muller Margarida Sanseverino, descendía por liña paterna do rei Carlos II de Nápoles, de quen Carlos III era bisneto.

Ascensión ao trono napolitano

Como neto de Carlos II de Nápoles, Carlos III era o primo segundo da raíña Xoana I de Nápoles. Esta adoptouno como fillo, xa que era o único varón da liña anxevina de Nápoles. Xoana I estivo profundamente namorada del durante toda a vida, pero este nunca lle correspondeu. Con todo, en 1369 Xoana nomeouno herdeiro do trono napolitano.

Debido ao enfrontamento entre Xoana I e o Papa Urbano VI, que consideraba Nápoles como feudo papal, Xoana I apoiou a Clemente VII durante o Cisma de Occidente e foi destronada en 1381 e cedeu o reino a Carlos III. Comezou a guerra da Unión de Aix, marchando cara ao reino de Nápoles cun exército húngaro, derrotou ao rei consorte Otón IV de Brunswick e cercou a cidade, ata capturar á raíña o mesmo ano 1381.

Non obstante, unha complicación se interpuxo no seu camiño ao trono real. Xoana I, antes de morrer en 1382, nomeou un novo herdeiro: así adoptou o conde de Anjou, Lois I de Anjou. Este tomou posesión dos condados da Provenza e Forcalquier e marchou cara a Nápoles para demandar o reino. Á súa chegada, con todo, foi derrotado por Carlos III.

Ascenso ao trono húngaro

Á morte de Lois I de Hungría, Carlos III reclamou o trono húngaro como o varón máis vello da dinastía anxevina, e expulsou do trono a María I de Hungría, filla de Lois I, en decembro de 1385. Con todo, a raíña viúva organizou unha trama para asasinar a Carlos en Visegrad o 24 de febreiro de 1386.

Matrimonio e descendentes

En febreiro de 1369 casou coa súa curmá Margarida de Durazzo, filla de Carlos Durazzo e María de Nápoles. Margarida era neta por liña paterna e bisneta por liña materna de Carlos II de Nápoles. Desta unión naceron tres nenos:

• A infanta María de Nápoles (1369 - 1371).
• A infanta Xoana II de Nápoles (1373 - 1435), raíña de Nápoles.
• O infante Ladislau I de Nápoles (1377 - 1414), rei de Nápoles.

Foi enterrado en Belgrado. O seu fillo Ladislau sucedeuno no Reino de Nápoles, mentres que os rexentes de María I de Hungría a reinstauraron como raíña de Hungría.