Wikipedia

Carlos António Alves dos Reis

Carlos António Alves dos Reis, máis coñecido como Carlos Reis,, nado en Angra do Heroísmo (Azores) o 28 de setembro de 1950, é un ensaísta e profesor portugués, especialista en estudos queirosianos.[1]

Infotaula de personaCarlos Reis

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento28 de setembro de 1950 Editar o valor em Wikidata (73 anos)
Angra do Heroísmo, Portugal Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadePortugal Editar o valor em Wikidata
EducaciónFaculdade de Letras da Universidade de Coimbra (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióncatedrático , escritor , xornalista Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Coímbra Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Premios

Traxectoria editar

Azoriano de nacemento, en 1968 comezou os estudos de Filoloxía Románica na Facultade de Letras da Universidade de Coímbra. Desde moi cedo dedicouse á docencia impartindo Literatura Portuguesa, Literatura Española[2] e Teoría da Literatura na súa alma mater.[3]

Publicou o seu primeiro libro en 1975, Estatuto e perspectivas do narrador na ficção de Eça de Queirós, dando inicio a unha serie de estudos sobre a obra queirosiana, á que se consagrou. Con O discurso ideológico do neo-realismo português, doutorouse en 1983.

Ao longo dos anos, ten sido profesor convidado en diversas universidades, especialmente de Santiago de Compostela, Río de Xaneiro, Salamanca, Hamburgo, Wisconsin-Madison e Massachusetts-Dartmouth, alén de impartir regularmente cursos de Literatura Portuguesa en universidades brasileiras.

En 1988 foi un dos fundadores da Universidade Aberta en Portugal, da cal foi Reitor. Para alén de crear unha cadeira de Estudos Queirosianos na Universidade de Coímbra, Carlos Reis ten coordinado a Edição Crítica das Obras de Eça de Queirós en publicación na Prensa Nacional-Casa da Moeda, tras o profundo estudo do espolio do autor dos Maias, depositado na Biblioteca Nacional, da cal foi director entre 1998 e 2002. Carlos Reis foi tamén presidente da Comissão Nacional e da Comissão Executiva para as Comemorações do Centenário de Eça de Queirós, en 2000 e 2001 e presidente da Asociación Internacional de Lusitanistas, entre 1999 e 2002. En 2011 dimitiu como reitor da Universidade Aberta e volveu á Universidade de Coímbra.

Exerce tamén unha grande actividade en diversos xornais e revistas, sendo de destacar a colaboración regular no Jornal de Letras, Artes e Ideias. Converteuse en figura coñecida do gran público pola defensa acérrima que ten feito da adopción do Acordo Ortográfico de 1990 en Portugal.

Publicou "A poesía dialógica em Follas Novas de Rosalía de Castro" en Actas do Congreso Internacional de estudios sobre Rosalía de Castro e o seu tempo.[4] Tamén colaborou no Boletín Galego de Literatura con "Ad usum fabulae: a ficção da personagem"  en 2005.[5]

Publicacións editar

  • Estatuto e perspectivas do narrador na ficção de Eça de Queirós, Coimbra, Livraria Almedina, 1975.
  • Introdução à leitura d'Os Maias, Coimbra, Livraria Almedina, 1978.
  • Introdução à leitura de Uma Abelha na Chuva, Coimbra, Livraria Almedina, 1980.
  • Fundamentos y técnicas del análisis literario, Madrid, Ed. Gredos, 1981.
  • Construção da leitura. Ensaios de metodologia e crítica literária, Coimbra, Centro de Literatura Portuguesa/INIC, 1982.
  • O discurso ideológico do Neo-Realismo português, Coimbra, Livraria Almedina, 1983.
  • Dicionário de Narratologia (con Ana Cristina M. Lopes), Coimbra, Livraria Almedina, 1987.
  • Para una semiótica de la ideología, Madrid, Taurus, 1987.
  • Introdução à leitura das Viagens na minha terra, Coimbra, Livraria Almedina, 1987.
  • Dicionário de Teoria da Narrativa, São Paulo, Ed. Ática, 1988.
  • A construção da narrativa queirosiana. O espólio de Eça de Queirós (con Maria do Rosário Milheiro), Lisboa, Imprensa Nacional-Casa da Moeda, 1989.
  • Towards a semiotics of ideology, Berlim e Nova York, Mouton de Gruyter, 1993.
  • História Crítica da Literatura Portuguesa. O Romantismo (con Maria da Natividade Pires), Lisboa, Verbo, 1993.
  • O Conhecimento da Literatura. Introdução aos Estudos Literários, Coimbra, Livraria Almedina, 1995.
  • Eça de Queirós consul de Portugal à Paris (1888-1900), París, Centre Culturel Calouste Gulbenkian, 1997.
  • Diálogos com José Saramago, Lisboa, Caminho, 1998.
  • Estudos Queirosianos. Ensaios sobre Eça de Queirós e a sua Geração, Lisboa, Presença, 1999.
  • O Crime do Padre Amaro; edição de Carlos Reis e Maria do Rosário Cunha, Lisboa, Imprensa Nacional-Casa da Moeda, 2000.
  • O Essencial sobre Eça de Queirós, Lisboa, Imprensa Nacional-Casa da Moeda, 2000.
  • Figuras da Ficção (coordenação), Coimbra, Facultade de Letras, 2006.
  • Diálogos com José Saramago, Porto Editora, 2015.
  • Cronicas de D.João I- Fernão Lopes, Porto Editora, 2016

Premios e honras editar

  • Comendador da Orde de Isabel a Católica de España
  • Bbenfeitor e socio grande benemérito do Real Despacho Portugués de Lectura do Río de Xaneiro
  • Socio correspondente da Academia Lusíada de Ciencias, Letras e Artes de São Paulo.
  • Recibiu o Premio de Ensaio Jacinto do Prado Coello en 1996.
  • En 2001 foi distinguido co premio Multimédia XXI, na área Conhecimento, Descoberta e Cultura, atribuído ao CD-ROM Vida e Obra de Eça de Queirós, que coordinou.
  • Doutor honoris causa pola Pontifícia Universidade Católica do Río Grande do Sur.
  • O 10 de xuño de 2008 foi feito Comendador da Orde Militar de Sant'Iago da Espada.
  • En 2019 foi distinguido co Premio Eduardo Lourenço, atribuído polo Centro de Estudos Ibéricos da Garda, en combinación coas Universidades de Coímbra e de Salamanca.[6]
  • En 2020 foi Prémio Vergílio Ferreira da Universidade de Évora, que o considera "um dos mais relevantes ensaístas da atualidade", tendo sido galardoado "pelo seu notável contributo no domínio do ensino da Literatura, dos Estudos Literários e da divulgação internacional da Língua e da Cultura portuguesas".[7]

Notas editar

  1. ↑ "Carlos Reis". Porto Editora (en portugués). Consultado o 2020-03-11. 
  2. ↑ "Carlos António Alves dos Reis. Portal del Hispanismo". hispanismo.cervantes.es (en castelán). Consultado o 2020-03-11. 
  3. ↑ "Portal DeGóis - Plataforma Nacional de Ciência e Tecnologia". www.degois.pt (en portugués). Consultado o 2020-03-11. 
  4. ↑ "A posia dialógica em "Follas Novas"". minerva.use.es. 1986. Consultado o 11/03/2020. 
  5. ↑ "Boletín Galego de Literatura, núm. 34 - Boletín Galego de Literatura - USC". www.usc.gal. Consultado o 2020-03-11. 
  6. ↑ Redacción. "Carlos Reis recibe el XV Premio Eduardo Lourenço del Centro de Estudios Ibéricos". Salamanca rtv al día: El periódico digital de toda Salamanca (en castelán). Consultado o 2020-03-11. 
  7. ↑ SAPO. "Professor e ensaísta Carlos Reis recebe Prémio Literário Vergílio Ferreira 2020". SAPO 24 (en portugués). Consultado o 2020-03-11. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carlos_António_Alves_dos_Reis&oldid=6285710»