César Lombera

actor, director de escena e escultor galego

César Anxo Clemente Lombera Moret, máis coñecido como César Lombera, nado en Barakaldo o 1 de outubro de 1953[1] e finado en Catoira o 26 de xaneiro de 2025,[2] foi un actor, director de escena e escultor galego.

Modelo:BiografíaCésar Lombera
Biografía
Nacemento11 de outubro de 1953 Editar o valor en Wikidata
Barakaldo, España Editar o valor en Wikidata
Morte26 de xaneiro de 2025 Editar o valor en Wikidata (71 anos)
Catoira, España Editar o valor en Wikidata
ResidenciaCatoira Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela
Universidade de París 8 Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescultor, actor de teatro, guionista, director teatral Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables

LinkedIn: cesar-lombera-moret-62969450 BNE: XX1603502 Dialnet: 2483489 Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Trasladouse á Arousa coa súa familia cando César tiña 10 anos de idade. Co tempo asentouse en Catoira.[3] Cursou estudos de Ciencias económicas (1971-73) na Universidade de Santiago de Compostela e de Artes plásticas na Universidade Vincennes, Francia.

Foi concelleiro de cultura do Concello de Catoira.

Traballou coa compañía teatral Titirití, coa que fixo espectáculos de animación de rúa e colaborou coas compañías Antroido e Monicreques. Con todo destacou especialmente como escultor, tendo abondosa obra esparexida por varias cidades e vilas galegas.

Artes escénicas

editar
Guións teatrais
  • Festa india
  • Marcolfo o astrólogo
  • Os vikingos veñen a Papalandrocas
  • Festa rachada [4]
  • A cova do rei Cintoulo
  • Marica e o circo
  • Nunha man o sol e na outra, a lúa
  • Signando II
  • Ulf
  • Barco de Pedra
  • A raíña Lupa
  • Sancti Iacobi
  • Smuggling
  • Submarine
 
Fonte ameixeira de Carril.
Dirección escénica
  • Festa india
  • Santiago Matamouros
  • Great Rimbamballus Circus
  • Festa rachada[4]
  • A cova do rei Cintoulo
  • O rei Snie
  • Harbard e Signe
  • Signando II
  • Arrivada do Descobremento
  • A raíña Lupa
  • Barco de pedra
Guións de cine e televisión
  • Festa india
  • Máscaras fustrigadoras
  • Costa da Morte

Artes plásticas

editar
Obra pública
 
Valle-Inclán, no Paseo dos Leóns da Alameda de Santiago de Compostela.
  • Alfredo Brañas, Rúa Coruña, Carballo.
  • Tótem, Arcos, delegación Economía e Facenda, Ourense
  • Arcos, petróglifo, COTOP, Carril, Vilagarcía de Arousa
  • As Marías, Alameda, Santiago de Compostela
  • Valle-Inclán, Paseo dos Leóns, Santiago de Compostela.
  • Monumento a Pablo Iglesias, Vite, Santiago
  • Fonte Ameixeira, Carril.
  • O Adeus, Cavadelo, Vilagarcía
  • Fonte da Cachada, Boiro
  • Fonte do Mar, Cabo de Cruz, Boiro
  • O Carrabouxo, Parque de San Lázaro, Ourense.
  • Valle-Inclán, Praza de Méndez Núñez, Pontevedra.
  • Cola de Peixe, Auditorio de Vilagarcía de Arousa.
  • Several Tails-Fish, illa de San Simón, Ria deVigo
  • Monumento á tertulia,[5] Pontevedra.
Exposicións
 
Bóveda, Castelao, Quiroga, Paz-Andrade, Casares e Cabanillas en Pontevedra.
  • 1978 Galería Leonardo da Vinchi, Barcelona.
  • 1979. Galería Matisse, Santiago.
  • 1980 Bienal nacional de arte, Deputación de Pontevedra
  • 1981 C. Cultural Banco do Brasil. Río de Xaneiro. Brasil.
  • 1982 Cerne da deboura, máscaras, Vigo
  • 1983 Sala Delegación Cultura, Pontevedra
  • 1984 Casa da Cultura, Concello de Vigo
  • 1985 Bateas, praia de Samil, Camaleón, Vigo
  • 1986 Auditorio Caixa Galicia. Santiago de Compostela.
  • 1988 Os Arcos, Vilagarcía de Arousa
  • 1989 Galicia Terra Única, Estación marítima, Vigo
  • 1992 Metropol, Vigo
  • 1995 COAVN Vizkaia, Bilbao
  • 1997 Dos Coimbras Gallery, Braga, Portugal.
  • 2000 Cuatro Diecisiete, Madrid.
  • 2002 Pazo de Fonseca, Universidade de Santiago de Compostela
  • 2003 Sala Exposicións COAG. Santiago de Compostela.
  • 2005 Auditorio Vilagarcía de Arousa.
Barco viquingo

Á fronte da cocellería de cultura de Catoira, impulsou o irmandamento deste concello co de Frederikssund (Dinamarca), o que lle permitiu liderar proxectos como o da construción, en 1993, dun barco viquingo, o Skuldelev 5, baseándose nos debuxos tomados no Museo de barcos vikingos de Roskilde (Vikingeskibsmuseet).[3]

Galería de imaxes

editar

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Ligazóns externas

editar