Blondie
Blondie é unha bandas musical estadounidense, considerada unha das máis exitosas e orixinais da década de 1970, parte da chamada New Wave, e precedente estético e musical do pop dos oitenta.
Blondie | |
---|---|
Chris Stein e Debbie Harry, 2008 | |
Orixe | Nova York, Estados Unidos |
Período | 1975 - 1983, 1998 - actualidade |
Xénero(s) | punk rock, New Wave |
Selo(s) discográfico(s) | Sony BMG Music Entertainment |
Membros | Deborah Harry Chris Stein Clem Burke Leigh Foxx Paul Carbonara Kevin Patrick Jimmy Destri |
Antigos membros | Nigel Harrison Frank Infante Gary Valentine |
Na rede | |
blondie.net | |
|
Traxectoria
editarDe orixe neoiorquina, iniciaron a súa andaina musical en 1975 xunto a outras bandas locais como The Ramones, dentro do recentemente xurdido movemento punk rock. Os seus primeiros concertos na sala CBGB supuxeron unha plataforma para dar a coñecer á banda en Nova York.
Tras un par de álbums con singles de certo éxito ("X offender","In the flesh" ou a popular "Denis", pertencente ao disco "Plastic Letters") en 1978 sacan á venda o seu terceiro traballo, o álbum "Parallel lines": un compendio de sons entre o punk rock a e Soft Rock. O éxito deste álbum a nivel mundial, particularmente en Gran Bretaña, os Estados Unidos e o Xapón, provén da popularidade dalgunhas das súas cancións, tales como: "Heart of glass", "Sunday girl", "Picture This" ou "One way or another". Cabo destacar tamén a versión de "The Nerves", "Hanging on the telephone", posteriormente versionada por gran cantidade de formacións musicais.
A imaxe da banda, liderada pola vocalista Deborah Harry, comezou a atraer a atención do público, converténdose así nunha das bandas musicais mais exitosas do mundo.
A carreira de Blondie continuou cos seus posteriores álbums: "Eat to the beat" (1979), que incluía cancións convertidas logo en iconas do pop como "Atomic", "Dreaming" ou "Union city blue"; e posteriormente "Autoamerican" (1980), que incluíu os temas "The tide is high" e "Rapture" Estados Unidos, curiosamente, o primeiro tema da historia no cal unha muller branca interpreta un rap; xunto a outros que paseaban por terreos musicais distintos como o rock épico, o jazz, a música disco e ata as seccións de vento metal de son latino.
O seu último disco, "The hunter", foi o menos popular de todos os realizados pola banda, e coincidiu co declive da mesma en 1982, separándose ao ano seguinte, tamén debido a unha enfermidade de orixe xenética que padecía o guitarrista Chris Stein. Deborah Harry, líder da banda e voz e imaxe (que xa editara un álbum en 1981 chamado "Koo Koo"), emprendeu unha carreira en solitario con certo éxito aínda que sen igualar a popularidade de Blondie,ademais de participar nalgunhas películas e series de televisión como actriz invitada. Algúns dos seus temas como solista foron "I want that man" ou "French kissin in the USA", durante a década dos 80. Na década dos 90, Debbie Harry participou en diversos proxectos musicais colaborando en traballos de artistas alternativos, e tamén traballou coa banda de jazz "The Jazz Passengers".
En 1998, os 4 membros da formación orixinal de Blondie, isto é, Deborah Harry como vocalista, Clem Burke como batería, James Destri como teclista e Chris Stein como guitarrista emprenderon unha reconstitución da banda, que correspondeu cun par de temas publicados a nivel internacional: "Maria" e "Nothing is real but the girl", pertencentes ao disco "Non exit", líder de vendas a nivel mundial. A banda reiniciou así a carreira que detiveran anos atrás, demostrando unha vez máis que as grandes bandas nunca morren.
Actualmente a banda atópase en activo, editando un novo disco "The curse of Blondie" (2003), que contén temas electrónicos e guitarreiros ("Good boys", "Undone", "Goldenrod"), e manteñen tamén actividade en canto a concertos.
Considerados a día de hoxe como unha das bandas máis interesantes e influentes do pop rock, multitude de artistas tan dispares como The Strokes, Madonna, Garbage, Non Doubt, Blur ou The Sounds confesaron a súa admiración pola mítica banda neoiorquina, e Blondie converteuse na única banda que conseguiu números un en tres décadas consecutivas. Ademais, Debbie Harry está incluída no libro Guinness dos Récords, como a cantante mais madura da historia en conseguir un número un nas listas de éxitos de UK con "Maria". En (2006), Blondie foron incluídos no cobizado Salon da Fama do Rock.
Discografía
editarÁlbum | Ano | Selo |
---|---|---|
Blondie | 1976 | Private Stock Records |
Plastic Letters | 1978 | Chrysalis Records |
Parallel Lines | 1978 | Chrysalis Records |
Eat to the Beat | 1979 | Chrysalis Records |
Autoamerican | 1980 | Chrysalis Records |
The Hunter | 1982 | Chrysalis Records |
No Exit | 1999 | Beyond Records |
The Curse of Blondie | 2004 | Sanctuary Records, Epic Records |
Panic of Girls | 2011 | Five Seven Music, EMI |
Ghosts of Download | 2014 | Noble ID |
Pollinator | 2017 | BMG, Infectious |