Basiliscus

Basiliscus
Clasificación científica

Os basiliscos (Basiliscus) son un xénero de lagartos da familia Corytophanidae. Os basiliscos atópanse na selva tropical de América Central e do Sur, desde o sur de México até Ecuador e Venezuela.

Trátase de lagartos similares ás iguanas, pero de aspecto máis áxil e moi esvelto, e en xeral, de proporcións máis reducidas. Diferéncianse ademais por ter unha ou dúas cristas normalmente unha sobre a cabeza ou outra, de maior tamaño, sobre o dorso (podendo chegar até unha cuarta parte da súa cola). A súa alimentación tamén é máis ecléctica, consumindo gran variedade de alimentos. De temperamento nervioso e acelerado, estes lagartos son coñecidos pola súa capacidade para correr sobre a auga, grazas a que se moven a unha velocidade extraordinaria.

Taxonomía e etimoloxía

Tanto o nome xenérico, Basiliscus, como o nome común, "basilisco", derivan do grego basilískos (βασιλίσκος) que significa "pequeno rei". O epíteto específico, vittatus, que en latín significa "raiado", deuse na décima edición de Carl Linnaeus de Systema Naturae oficial.

Clasificación

Xénero Basiliscus

Imaxe	Nome científico	Nome común	Distribución
	Basiliscus basiliscus	Basilisco común	Do Noroeste de Nicaragua até o noroeste de Colombia no lado do Pacífico, e desde o centro de Panamá até o noroeste de Venezuela
	Basiliscus galeritus	Basilisco occidental ou Basilisco de cabeza vermella	Colombia occidental e Ecuador occidental
	Basiliscus plumifrons	Basilisco emplumado, Basilisco verde, o Basilisco de dobre crista	Este de Honduras,pasando a través de Nicaragua até Costa Rica
	Basiliscus vittatus	Basilisco marrón, Basilisco raiado	México, América Central e o noroeste de Colombia

Fisioloxía

Os basiliscos en media miden 70 a 75 cm de lonxitude total (incluída a cola). O seu crecemento é perpetuo, rápido cando son novos e non lineais para basiliscos maduros. As súas longas veas en forma de crista, están presente en tres puntos distintos (cabeza, costas e cola) confiren a impresión de criaturas como Dimetrodon e Edaphosaurus. A súa pel despréndese en pedazos.^{[Cómpre referencia]}

Mobilidade sobre a auga

Basilisco común camiñando sobre a auga.

Os basiliscos teñen a notable habilidade de ser capaces de correr sobre a superficie da auga. As súas patas posteriores están provistas duns lóbulos dérmicos que funcionan como aletas, os cales aumentan a superficie de apoio sobre a auga. Estes son enrolados cando o animal camiña por terra. Si o animal afronta o perigo, comeza a correr moi rapidamente sobre a superficie dun río ou un lago, entón as aletas dos seus pés traseiros ábrense permitindo aumentar a súa superficie de apoio e así correr sobre a auga. Con todo, ao decrecer a súa velocidade nuns 2 minutos, o basilisco afúndese e ten que nadar do modo normal de calquera outro lagarto.

Debido a esta habilidade, dicíase que tiña poderes sobrenaturais. En Ecuador coñéceselles como piandes e en Colombia como pasarroyos (pasa-arroyos = pasa-regatos).

Outro mecanismo de defensa

Os basiliscos poden escavar na area para esconderse dos depredadores para evitar que a area invada as súas fosas nasais posúen un anel de músculos ao redor de ambas as fosas nasais.

Especies invasoras

A especie Basiliscus vittatus (basilisco marrón) foi introducida en Florida. Onde conseguiu adaptarse aos invernos máis fríos cavando no lixo das follas para conseguir calor. Os informes actuais ven o basilisco marrón até o norte de Fort Pierce, na costa leste do estado, onde pequenos grupos se arrastraron até o North Fork do río Saint Lucie. Foi visto principalmente en Boca Raton e noutras cidades do condado de Palm Beach.

Véxase tamén

• Babibasiliscus
• Basilisco (criatura mitolóxica)