Telamón
(Redirección desde «Atlante (arquitectura)»)
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Atlante.
Na mitoloxía grega, Telamón (en grego Τελαμών), fillo de Éaco, rei de Exina, e Endeis, irmán de Peleo, acompañou a Xasón como un dos seus argonautas e estivo presente na caza do Xabaril de Calidón. Tamén participou na Guerra de Troia no bando dos gregos, xunto con seu fillo, Áiax.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/68/Wooster-ohio-courthouse-telamon.jpg/250px-Wooster-ohio-courthouse-telamon.jpg)
Foi pai de Áiax, coa súa primeira dona, Peribea, e de Teucro, con Hesíone, prisioneira e concubina troiana.
Outros usos
editarChámase telamón á columna ou piar en forma de home forzudo, case sempre con barba, que sostén sobre os seus ombreiros e caluga o peso simbólico dos capiteis dun edificio. Tamén é coñecido como atlante e é a versión masculina da cariátide.