Antero Rubín

Antero Rubín
	;
Nome orixinal	(es) Antero Rubín Homent
Biografía
Nacemento	15 de febreiro de 1851 ; Redondela, España
Morte	1 de maio de 1935 (84 anos); Ourense, España
Senador de España
	2 de xaneiro de 1921 – decembro de 1922 ; Circunscrición electoral: provincia de Zamora
Capitán Xeneral da VIII Rexión Militar
	25 de maio de 1917 – 7 de decembro de 1923 ; ← Luis Mackenna Benavides (en) – Bernardo Álvarez del Manzano y Menéndez Valdés (en) →
Q106204156
	xullo de 1915 – 4 de novembro de 1916
Deputado das Cortes
	7 de marzo de 1914 – 16 de marzo de 1916 ; Circunscrición electoral: Quiroga
Q106204179
	decembro de 1908 – febreiro de 1910
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	político, militar
Carreira militar
Rango militar	Xeneral
Premios
	(1915) Gran Cruz do Mérito Naval con distintivo branco; (1907) Gran Cruz da Orde de San Hermenexildo ;

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Rubín.

Antero Rubín Homent, nado en Redondela o 15 de febreiro de 1851 e finado en Ourense o 1 de maio de 1935, foi un xeneral e político coñecido pola súa longa carreira en Cuba. Loitou na Guerra de Cuba, foi elixido deputado nas Cortes Xerais polo distrito de Quiroga, en Lugo en 1914 e durante a lexislatura dos anos 1921-1922 foi senador electo pola provincia de Zamora.

Traxectoria

O seu pai, Evaristo Rubín, foi un oficial de carreira que combateu con distinción baixo as ordes do Xeneral Joan Prim i Prats na Guerra de África. Antero Rubín ingresou de xeito voluntario no exército o 11 de maio de 1868 e aos dezaseis anos foi para Cuba co exército, de onde volveu aos poucos anos tras ascender ao rango de tenente. Estudou en Redondela, Vigo, Pontevedra e Santiago de Compostela.

Rubín promoveu unha actualización da Carta geométrica de Fontán "...con el trazado de ferro-carriles y carreteras kilometradas", en 1917.^[1]

En 1869, xa como cabo segundo, partiu cara Cuba unha vez máis. En 1895, cando estaba destinado en Tui como xefe da comandancia militar, volveu ser enviado a Cuba para defender os intereses españois. Co batallón Granada, composto por 700 homes, fixo fronte a unha insurrección en Potrero de las Varas o 24 de setembro de 1895. O seu triunfo valeulle diversas condecoracións pero tamén foi ferido. Unha vez recuperado asumiu as comandancias militares de Cienfuegos e Bayano. En 1897 participou nos combates de Santa Fé, El Revolcadero e Lomas del Viento, entre outros. Xa no ano 1898 participou en batallas como as de Quemado e Guanacoa. Os días 22, 23 e 24 de xuño tomou parte nas batallas contra os estadounidenses (Batallas das Guásimas). O 1 de xullo presenciou a capitulación de Santiago de Cuba.

O 14 de febreiro de 1898 a raíña rexente María Cristina de Borbón-Dúas Sicilias ascendeuno a xeneral de brigada. En 1901 pasaría a ser gobernador civil de Oviedo. En 1908 foi ascendido a xeneral de división e en decembro de 1916 a tenente xeneral. En 1917 foi nomeado Capitán Xeneral de Galicia tras ter dirixido os gobernos militares da Coruña, Zaragoza e Bilbao. Pasou á reserva en 1923.

Un cuartel de artillaría no barrio de Campolongo na cidade de Pontevedra, xa desaparecido, levou o seu nome (Acuartelamiento General Rubín), neses terreos hai agora vivendas, a cidade administrativa da Xunta de Galicia e un club deportivo militar. Unha avenida de Pontevedra no mesmo barrio de Campolongo leva o seu nome desde 1918.