Anseranátidos
| Anseranátidos Anseranatidae Rango fósil: Eoceno - Actualidade (34 - 0 Ma) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Anseranas semipalmata | |||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||
| Anseranas semipalmata (Latham, 1798) | |||||||||||||||||
Anseranas semipalmata é unha especie de ave anseriforme, a única incluída hoxe na familia dos anseranátidos e no seu único xénero, Anseranas.
_(31283143625).jpg)
.jpg)
Taxonomía editar
Descrición editar
Familia editar
A familia foi descrita en 1880 polo avogado e zoólogo británico especializado en ornitoloxía Philip Sclater.[2]
Xénero editar
O xénero decribírao en 1828 o cirurxián, botánico, ornitólogo e naturalista francés René Primevère Lesson.[3]
Ademais deste único xénero actualmente vivente, rexisatráronse tamén dous xéneros fósiles:[3]
- † Anatalavis Olson & Parris, 1987
- † Anserpica Mourer-Chauviré, Berthet & Hugueney, 2004
Especie editar
A especie fora descrita en 1798 polo médico e naturalista especializado en ornitoloxía inglés John Latham.[3]
Etimoloxías editar
O nome científico Anseranatidae está formado, segundo a norma, pola adición raíz do xenitivo do seu xénero tipo, Anseranas (Anaseranat-) o sufixo do latín científico -idae, propio dos nomes das familias de animais.[4]
En canto Anseranas está formado pola unión dos xéneros Anser e Anas, indicando que son aves de aparencia intermedia entre os gansos e os patos.[4]
O epíteto específico, semipalmatus, indica que a membrana interdixital que une os tres dedos dianteiros dos pés é moi reducida, unha excepción entre os anátidos.
Nota taxonómica editar
Esta familia situouse na orde dos anseriformes, tendo en conta a estrutura característica do bico, pero considérase distinta das outras familias deste taxon. As familias relacionadas e existentes, anímidos e anátidos, conteñen todos os demais taxons.[5]
Sinónimos editar
Xénero editar
Ademais de polo seu nome actualmente vádido, o xénero coñeceuse tamén polos sinónimos:[3]
- Anseranus G. R. Gray, 1840
- Chenogeranus T. Brown, 1842
- Choristopus Eyton, 1838
Especie editar
A especie tamén foi coñecida como:[3]
- Anas melanoleuca Latham, 1801
- Anas semipalmata Latham, 1798 (protónimo)
- Anseranas semipalmatus
- Anseranas semipalmata hamiltoni Mathews, 1912
- Chenogeranus australis T. Brown, 1842
Distribución editar
Anseranas semipalmata é un endemismo do norte de Australia e do sur de Papúa Nova Guinea.[6]. É especialmente abundante no Parque Nacional de Kakadu, no Territorio Norte de Australia. Como a especie é propensa a vagar, especialmente cando non se reproduce, ás veces rexístrase fóra do seu lugar habitual.[6]
Noutros tempos editar
A especie tamén estivo moi estendida no sur de Australia, pero desapareceu de alí en gran parte debido á drenaxe das zonas húmidas onde antes criaban estas aves. Debido á súa importancia para os aborixes como fonte de alimento,[7] e posteriormente como suxeitos de caza deportiva,[8] e como atracción turística, a súa presenza estábel no norte de Australia foi garantida garzas a que alí foi protexida.[9]
Características editar
Son aves inconfundíbeis coa súa plumaxe branca e negra e o co bico e as súas patas amareladas. Os pés só están parcialmente palmados. Os machos son máis grandes que as femias. A diferenza dos verdadeiros gansos, a súa muda é gradual, polo que non se producen períodos sen voar.
Bioloxía editar
Nutrición editar
Aliméntase de materia vexetal, tanto na auga como en terra.
Reprodución editar
Aniñan nas árbores.
Estado de conservación editar
A Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais, considerando que esta especie ten unha área de distribución moi grande moi grande e que, polo tanto, non se aproxima aos limiares de vulnerábel baixo o criterio de tamaño da área de distribución, que a tendencia da poboación parece ser flutuante e o seu tamaño é moi grande, polo que non se aproxima aos limiares de vulnerábel segundo o criterio de tamaño da poboación, cualifica o seu status LC (pouco preocupante).[1]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 BirdLife International (2016): Anseranas semipalmata] na Lsta vermella da UICN. Versión 2022-1. Consultada o 19 de outubro e 2022.
- ↑ "Anseranatidae Sclater, 1880". www.biolib.cz. Consultado o 2022-12-16.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Anseranas Lesson, 1828 na BioLib. Consultada o 19 de outubro e 2022.
- ↑ 4,0 4,1 Gill, F. & Wright, M. (2006): Birds of the World: Recommended English Names. Princeton, Nova Jersey: Princeton University Press. ISBN 978-0-6911-2827-6.
- ↑ Myers, P.; Espinosa, R.; Parr, C. S.; Jones, T.; Hammond, G. S. & Dewey, T. A. (2008): "Family Anseranatidae" na Animal Diversity Web.
- ↑ 6,0 6,1 del Hoyo et al. 1992, pp. 574–575.
- ↑ Whitehead, P. J., M. Storrs, M. McKaige, R. Kennett & M. Douglas (2000): Wise use of wetlands in northern Australia: indigenous use. Centre for Tropical Wetlands Management and Centre for Indigenous Natural and Cultural Resource Management. Darwin: Northern Territory University.
- ↑ Whitehead, P. J.; Bayliss, P.; Fox, R. E. (1988): "Recreational Waterfowl Hunting Activity and Harvests in Northern-Territory, Australia". Wildlife Research 15 (6): 625
- ↑ Traill, Lochran William (2009): "Conservation of north Australian magpie geese Anseranas semipalmata populations under global change" PDF, p. 13.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Anseranátidos |
| Wikispecies posúe unha páxina sobre: Anseranátidos |
Bibliografía editar
- del Hoyo, Josep, Andrew Elliott, Jordi Sargatal, eds. (1992): Handbook of the Birds of the World. Volume 1. Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions ISBN 978-84-8733-410-8.