Éforo de Cumas (grego antigo Ἔφορος), nado en Cumas no -400 (outros din que no -380) e finado en -330, foi un historiador grego do século -IV.

Modelo:BiografíaÉforo de Cumas
Biografía
Nacementoc. 400 a. C. Editar o valor en Wikidata
Cime, Turquía (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Mortec. 330 a. C. Editar o valor en Wikidata (69/70 anos)
Actividade
Campo de traballoHistoriador Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónhistoriador, escritor Editar o valor en Wikidata
ProfesoresIsócrates de Atenas Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
FillosDemophilus Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteRealencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (pt) Traducir
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron
Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru (en) Traducir Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

A información sobre a súa biografía é limitada. Foi o pai do historiador Demófilo, de quen seguiu os pasos como historiador, e segundo Plutarco, declinou a oferta de Alexandre Magno de acompañalo na súa campaña persa, como historiador oficial[1]. Xunto co historiador Teopompo, foi discípulo de Isócrates.

A súa principal obra é unha Historia universal en 29 libros, que foi editada polo seu fillo Demófilo, quen engadiu un tomo máis. Contén unha descrición das Guerras Sacras, con outras narracións do tempo dos Heráclidas, até a toma de Perinto por Filipo II de Macedonia, cubrindo un período de máis de setecentos anos[2]. Segundo Polibio, Éforo foi o primeiro historiador, autor dunha historia universal[3]. Para cada un dos 29 libros, Éforo escribiu un prooimion (prefacio). O traballo seguía unha temática, máis que unha estrita orde cronolóxica.

As súas fontes foron textos de Heródoto, Tucídides, Ctesias e Calístenes de Olinto. A súa actitude moralista e o racionalismo con que afronta os mitos, son dous constantes do seu estilo literario.

Diodoro Sículo foi o principal responsábel da preservación desta obra para a posteridade, ao copiar moitas dos seus partes, que constitúen a única narración continuada da historia de Grecia entre o -480 e o -340[4].

  1. Plutarco (mor. p. 1043d = T 6).
  2. Diodoro Sículo Biblioteca Histórica xvi, 76
  3. Polibio v, 33.2
  4. Meister, Die griechische Geschichtsschreibung Kolhlhammer, 1990, p. 85.