Álvaro de Bazán (F-101)

Álvaro de Bazán (F-101) é unha fragata da Armada Española, primeira da serie F-100 á que dá nome. A Armada Española ten cinco fragatas da serie F-100 operativas, cada unha cun custo dus 600 millóns de euros. O deseño está baseado no destrutor norteamericano da Clase Arleigh Burke deseño de Bath Iron Works e o Sistema de combate Aegis. Navantia fabricou en Ferrol cinco fragatas baseadas no deseño das F-100 para a Mariña norueguesa, Clase Fridtjof Nansen. Outros tres destrutores deseñados co asesoramento de Navantia estanse a construír en Australia, Clase Hobart.

Álvaro de Bazán (F-101)

Álvaro de Bazán no porto de Copenhague cun helicóptero Sikorsky SH-60 Seahawk, en 2008.
Historial
Estaleiro Bazán, actual Navantia en Ferrol
Clase F-100
Tipo Fragata
Operador Armada Española
Porto de rexistro España Ferrol
Autorizado 31 de xaneiro de 1997
Posta en grella 14 de xuño de 1999
Botado 27 de outubro de 2000
Asignado 19 de setembro de 2002
Bandeira de combate 19 de setembro de 2003
Viaxe inaugural Ferrol-Norfolk (Virxinia) en xullo de 2003
Destino 31ª Escuadrilla de Escoltas (Ferrol)
Características xerais
Desprazamento 5 800 t
Eslora 146,72 m
Manga 18,6 m
Puntal 9,8 m
Calado 4,75 m
Sensores Lockheed Martin AN/SPY-1D 3-D
Blindaxe Aceiro de alta resistencia (H-36) e aceiro de moi alta resistencia (DH-55)
Armamento 1 × 5-polgadas/54 Mk45 Mod 2 canón
CIWS FABA 20mm/120 Meroka system
1 × 48 cell Mk 41 lanzador vertical de mísiles
32 × Standard SM-2MR Block IIIA
64 × RIM-162 Evolved Sea Sparrow Missile
8 × McDonnell Douglas RGM-84 Harpoon anti-ship missile
4 × 324 mm Mk32 Mod 9 double Torpedo launchers con 12 Honeywell Mk46 mod 5 Torpedo
Guerra electrónica 4 × FMC SRBOC Mk36
Propulsión Diésel e/ou turbina gas, 2 hélices de 4,5 metros de diámetro de paso variable con 5 palas
Potencia Gas: 46 648 CV General Electric LM2500
Diésel: 12 000 CV
Velocidade 21 nós
Autonomía 5.000 m.n. a 18 nós
Tripulación 236 persoas (20 oficiais, 38 suboficiais, 48 cabos primeiros, 39 cabos e 63 mariñeiros)
Aeronaves 1 Seahawk SH-60B Lamps III
NH90 (F-105)
Equipamento aeronaves Cuberta de voo a popa e hangar para un helicóptero.

Rey servido y patria honrada

A seguinte xeración de buques denominada Clase F-110 está a ser definida pola Armada Española para o ano 2022[1].

Historia

editar
 

En 1983 a Armada Española e Bazán iniciaron un programa para a modernización naval chamado NFR-90 (Nato Frigate Replacement). Sería un proxecto da OTAN conxunto entre España, Alemaña, Canadá, Estados Unidos, Francia, Italia, Países Baixos e Gran Bretaña. O obxectivo era crear unha fragata común. Un deseño que compartiría elementos para reducir os custos de deseño e produción. As diferentes prioridades e necesidades de cada país fixeron que en 1989 o proxecto se abandonase. En 1990 decidiuse continuar co proxecto pero redefinindo as prioridades. O que ía ser un buque antisubmarino de características similares ás fragatas existentes pasou a un buque máis centrado na guerra aérea. En 1992 iniciáronse contactos coas mariñas de Alemaña e Holanda para desenvolver unha fragata, compartindo o deseño en intereses comúns. En 1993 concretouse esta colaboración. En 1995 a Armada Española elixe o Sistema de combate Aegis de Lockheed Martin como base operativa do buque co radar AN/SPY-1D empregado na serie DDG-51 "Arleigh Burke" da Armada dos Estados Unidos de América empregado por Bath Iron Works. Esta elección condicionou todo o deseño do buque. Así os destrutores americanos desplazaban 8 500 toneladas mentres que o deseño das F-100 tería 5 800 toneladas de desplazamento[2].

Deseño

editar
 
Costado de estribor e cuberta principal F101.
 
Deseño Clase Arleigh Burke

Sistemas

editar

Estrutura

editar

O casco do buque foi desenvolvido pola oficina técnica de Bazán en colaboración coa Armada Española empregando tecnoloxía e programas de seu[3].

Sistema País Fabricante Notas
Formas do casco   Navantia Modificado a partir dunha licenza de Bath Iron Works do deseño da Clase Arleigh Burke.

Sensores

editar
Sistema País Fabricante Notas
Sistema de combate     Navantia
Lochkeed Martin
SCOMBA F-105
Sistema AEGIS estadounidense F-101 a F-104
Sistema de navegación     Diana
Thales Group
DIANA na F-105
Modelo AN/SPS-73 F-101 a F-104
Sistema MOS (MIDS On Ship) de comunicacións, navegación e identificación de distribución de datos   Indra Sistemas
Consolas multifunción CONAM   Sainsel modelo DLT-309
Sistema de Vixilancia Optrónica   Tecnobit
Radar principal   Lockheed Martin modelo SPY-1D. A F-105 incorpora a versión SPY-1D (V)[4]
Radar navegación     Indra Sistemas e Lockeed Martin modelo AN/SSPS-73[5] de Lockheed Martin F-101 a F-104, e ARIES NAV na F-105
Radar de superficie     Indra Sistemas e Raytheon modelo SPS-67(V) F-101 a F-104, ARIES CS na F-105
Radar secundario   Indra Sistemas modelo ARIES modelo CIT-25DF
Radar do sistema de control de tiro   Raytheon modelo AN/SPG-62 FCR (Fire Control Radar) para mísiles antiaréreos SM-2MR Bloque IIIA (RIM-66M-2) e RIM-162 ESSM, modelos no futuro (RIM-161 Standard Missile 3 SM-3 e RIM-174 Standard ERA SM-6), dúas unidades [5][6][7]
Radar do sistema de control de tiro DORNA   Navantia modelo RTN-30 para canón fabricado por FABA Sistemas
Radar ESM/ECM   Indra Sistemas modelo Rigel
Sonar de casco   Indra Sistemas modelo LWHP53SN,[8] desenvolvido a partir dunha licenza de Lockheed Martin. Modelo DE 1160LF fabricado en España por ENOSA baixo licenza de Raytheon na primeira versión.
Identificador amigo-inimigo, IFF   Indra Sistemas incluídos modos 5 e modo S
Sistema de comunicacións integradas ICCS-5   EID [9]
Sistemas de enlaces de datos Link-11 e Link-22   Tecnobit
WECDIS (Warship Electronic Chart Display and Information System)   Sainsel
Sistema de detección láser e de contramedidas   Indra Sistemas ESM/ECM: Indra SLQ-380 Aldebarán interceptador / perturbador e CESELSA Regulus Mk 9500 intercept
Lanzabengalas   BAE Systems catro lanzadores modelo FMC SRBOC Mk36
Reclamo remolcado para torpedos   Lockheed Martin modelo SLQ-25A Enhaced Nixie

Electrónica

editar

Nos buques producen electricidade de 400 voltios trifásicos, 230 voltios monofásicos e 120 voltios para algúns equipamentos norteamericanos. Tódolos sistemas están sobredimensionados e permiten manter o funcionamento en caso de avaría ou fallo.

Sistema País Fabricante Notas
Comunicacións   Rohde & Schwarz Equipamento fabricado en España.
Automatización   Siemens AG PLC de diversos modelos.
Equipamento   Merlin Gerin Cadros eléctricos deseñados e fabricados en España.
Cablaxe   AWG Segundo especificacións norteamericanas.

Armamento

editar
Sistema País Fabricante Notas
Canón   FABA Sistemas modelo Mk.45 Mod.2 de 127 mm orixinariamente estaba previsto incorporar a versión de BAE Systems ata que se obtivo a licenza de OTO Melara[10]
Sistema de lanzamento vertical   Indra Sistemas desenvolvido a partir dunha licenza estadounidense do modelo Mk.41 de 48 celas
Mísiles antibuque RGM-84 Sub-Harpoon block II   Boeing Integrated Defense Systems dúas montaxes cuádruplas
Torpedos   Alliant Techsystems 2 montaxes lanzatorpedos Mk.32 Mod.9 de 324 mm con 12 torpedos Mk.46 Mod.5
Mísiles superficie-aire   Raytheon Systems 48 unidades do modelo Standard SM-2MR Bloque IIIA/RIM-66L
Mísiles superficie-aire   Raytheon Systems 192 unidades do modelo RIM-162 Evolved Sea Sparrow
Metralladoras   Browning Arms 4 unidades do modelo Browning M2 de 12,7 mm
Canóns de 20 mm   Oerlikon 2 unidades por fragata da F-101 á F-104
Canóns de 25 mm   BAE Systems 2 unidades na fragata F-105

Propulsión

editar
Sistema País Fabricante Notas
CODOG (Combined diesel and gas, Diésel e/ou turbina gas)
Turbinas   General Electric 2 turbinas de gas modelo General Electric LM2500
Motores   Navantia 2 motores diésel modelo Bazán Bravo-Caterpillar 3600
Grupos electróxenos   Navantia modelo 12V396TE54 fabricados baixo licenza de MTU[11][12]
Hélices   NAVALIPS Wärtsilä Propulsión Spain, S.A.[13][14]
Engrenaxe redutora   Royal Schelde Damen Shipyards Group
Cadros eléctricos de distribución   Isolux Isolux A Coruña

Frota F-100

editar
Código Nome Insignia Data botadura Data entrada en servizo Indicativo de chamada Imaxe
F-101 Álvaro de Bazán   27 de outubro de 2000 19 de setembro de 2002          
F-102 Almirante Juan de Borbón   28 de febreiro de 2002 3 de decembro de 2003          
F-103 Blas de Lezo   16 de maio de 2003 16 de decembro de 2004          
F-104 Méndez Núñez   12 de novembro de 2004 21 de marzo de 2006          
F-105 Cristóbal Colón   4 de novembro de 2010 23 de outubro de 2012          

Internacional

editar
 
KNM «Fridtjof Nansen» (F 310), en Oslo.

Ao deseño da serie F-100 fixéronse variantes para ser vendidas a Noruega e Australia. Para a Mariña norueguesa Navantia fabricou cinco fragatas en Ferrol, designación F-300:

 
HMAS Hobart en construción en abril de 2015.

A Mariña australiana fabricou en Australia tres destrutores con asesoramento de Navantia segundo o deseño das F-100:

Honras

editar
 
Helicóptero SH-60 Seahawk achegándose á F101 no golfo Pérsico, en 2005.

A fragata leva o nome en honra e recoñecemento do que fora almirante da Armada Española Álvaro de Bazán. Foi botada en Ferrol o 27 de outubro de 2000, sendo Madriña Casilda Silva Fernández de la Henestrona, Marquesa de Santa Cruz, descendente do Almirante Álvaro de Bazán[15].

Recibiu a súa Bandeira de Combate da Princesa de Asturias o 19 de setembro de 2003 en Motril (Granada), cidade natal de Álvaro de Bazán.

 
Histórico de capitáns da F-101
Capitán Datas
Juan Rodríguez Garat[16] de setembro de 2001 ata 23 de marzo de 2004
Pedro García de Paredes
José Enrique Delgado Roig[17]
Ignacio Paz García[18]
  1. La futura fragata para la Armada Española avanza en su definición. defensa.com
  2. "Gregorio Bueno Murga. La Nueva Fragata Española F-100. - Revista de Marina (en PDF)" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 06 de outubro de 2003. Consultado o 09 de setembro de 2015.  Arquivado 06 de outubro de 2003 en Wayback Machine.
  3. "Fragata Álvaro De Bazán: La Primera Fragata De La Armada Española Para El Siglo XXI". Arquivado dende o orixinal o 23 de xullo de 2011. Consultado o 09 de setembro de 2015.  Arquivado 23 de xullo de 2011 en Wayback Machine.
  4. Navantia prepara la F-105 Cristóbal Colón para la fase de pruebas de mar en Infodefensa.com (en castelán)
  5. 5,0 5,1 FRAGATAS CLASE "ÁLVARO DE BAZÁN" (en castelán)
  6. Ficha en Navantia (en PDF) Arquivado 08 de xullo de 2013 en Wayback Machine. (en inglés)
  7. AN/SPG-62 Fire Control Radar (en inglés)
  8. U.S. – Spain Defense Industry Day INDRA, A GLOBAL INNOVATION COMPANY Strategic Partnerships Between Indra - US Companies, 2015 (PDF en inglés)
  9. "EID Naval Communications". Arquivado dende o orixinal o 25 de novembro de 2018. Consultado o 09 de setembro de 2015.  Arquivado 25 de novembro de 2018 en Wayback Machine.
  10. El ejército español dispondrá de municiones de artillería de alcance extendido infodefensa.com
  11. "título=La política naval de la casa de Borbón y el Arsenal de Cartagena www.adepa-patrimonio.org". Arquivado dende o orixinal o 31 de agosto de 2009. Consultado o 09 de setembro de 2015.  Arquivado 31 de agosto de 2009 en Wayback Machine.
  12. "Navantia líneas de actividad". Arquivado dende o orixinal o 09 de maio de 2015. Consultado o 09 de setembro de 2015.  Arquivado 09 de maio de 2015 en Wayback Machine.
  13. "Programa F-100, defensa.gob.es" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 09 de xullo de 2012. Consultado o 09 de setembro de 2015.  Arquivado 09 de xullo de 2012 en Wayback Machine.
  14. [https://database.centredelas.org/industria-militar-en-espana/?lang=es Base de datos sobre Industria militar en España
  15. Fragata "Álvaro de Bazán" (F-101) Armada Española
  16. "El primer comandante de la F-101 dirigirá todas la fragatas del Arsenal lavozdegalicia.com". Arquivado dende o orixinal o 12 de marzo de 2016. Consultado o 10 de setembro de 2015. 
  17. Las fragatas “Álvaro de Bazán” y “Méndez Núñez” en Canarias galiciaartabradigital.com
  18. La fragata ‘Álvaro de Bazán’ hace escala en Ceuta y estará hasta el domingo elfarodigital.es

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar

Bibliografía

editar
  • Dionisio García (coordinador) Buques de la Armada Española. Fragatas clase Álvaro de Bazán. Ikonos Press Madrid 2006 ISBN 84-933884-7-5