Xeógrafos gregos menores
Desígnase usualmente co nome de Xeógrafos gregos menores (Geographi Graeci Minores) aos xeógrafos gregos que non fixeron máis que periplos ou monografías, dos cales non nos quedan senón fragmentos pouco extensos; tales son: Hannón de Cartago, Escílax de Carianda, Isidoro de Cárax, Artemidoro, Agatemero, Arriano, Marciano de Heraclea, etc. A colección das súas obras foi publicada por David Hoeschel (Augsburgo 1600, en 8ª); J. Gronovio, (Leida 1697, en 4ª); J. Hudson (1698-1712, 4 tomos en 8ª); Mr. Gail emprendeu unha nova edición que non chegou a concluírse; en 1839, Mr. Millar engadiu a elas un suplemento (París).
Chámase por oposición grandes xeógrafos a Estrabón, Pausanias, Ptolomeo e Estevo de Bizancio.
Tal é a definición no Volume 3 do Dicionario universal de Historia e de Xeografía, que data de 1853. O concepto xeral non variou até o momento[1].
«Geographi Graeci Minores» de Karl Müller editar
A obra máis importante, que compilou textos de 26 autores gregos e bizantinos, traducidos ao latín e cunha rigorosa crítica textual, é a de Karl Müller (Carolus Mullerus): «Geographi Graeci Minores». O prefacio escribiuno Müller en abril de 1853 (p. I a VII). No prolegómeno (p. IX a CXXXVII), describe os códices, os seus estema e as fontes de cada un dos escritos traducidos. Logo vén unha sección “Addenda et corrigenda” (Agregados e correccións) (p. CXXXVII a CXLV). As tres seccións mencionadas están escritas por Müller en latín. A partir de alí, cando o orixinal está en grego, comeza a tradución a dúas columnas, á esquerda a transcrición do orixinal grego, e á dereita a tradución ao latín. Os autores cuxos escritos foron transcritos por Müller son os seguintes:
| Título | Tradución | Autor |
|---|---|---|
| Hannonis Carthaginienses Periplos | Periplo de Hannón de Cartago | Hannón de Cartago |
| Scylacis, ut Fertur, Periplos | Periplo atribuído a Scílax | Escílax de Carianda |
| Dicearchi, ut Fertur, Periegesis | Periéxese atribuída a Dicearco | Dicearco de Mesina |
| Agatharchidis de Mari Erythraeo Libri | Libro do Mar de Eritreo de Agatárquidas | Agatárquidas |
| Scymni Chii, ut Fertur, Periegesis | Periéxese atribuída a Escimno de Quíos | Escimno de Quíos |
| Dionysh Calliphontis F. Periegesis | Periéxese de Dionisio, fillo de Califonte | Dionisio de Califonte |
| Isidori Characeni Mansións Parthicae | "Etapas Párticas" de Isidoro de Cárax | Isidoro de Cárax |
| Anonymi Periplus Maris Erithreaei | Periplo anónimo do Mar Eritreo | Anónimo |
| Arriani Indica et Ponti Periplus | Índica e Periplo do Ponto de Arriano | Flavio Arriano |
| Anonymi Periplus Ponti Euxini[3] | Periplo anónimo do Ponto Euxino | Anónimo |
| Anonymi Stadiasmus Maris Magni[4] | Estadiasmo ou Periplo anónimo do Mar Grande | Anónimo |
| Marciani Heracleencis Peripli | Periplo de Marciano de Heraclea | Marciano de Heraclea |
| Título | Tradución | Autor |
|---|---|---|
| Dionysii Anaplus Bospori | Viaxe remontando o Bósforo, de Dionisio | Dionisio de Bizancio |
| Dionysii Periegesis | Periéxese de Dionisio | Dionisio Periexeta |
| Avieni Paraphrasis | Paráfrase de Avieno | Rufo Festo Avieno |
| Prisciani Paraphrasis | Paráfrase de Prisciano | Priscianus Caesariensis |
| Eustathii Commentarii | Comentarios de Eustacio | Eustacio de Tesalónica |
| Anonymi Paraphrasis | Paráfrase de autor anónimo | Anónimo |
| Scholia in Dionyssium | Escolios a Dionisio | Dionisio Periexeta |
| Nicephori Geographia | Xeografía de Nicéforo | Nicéforo Grégoras |
| Agathemeri Geographia | Xeografía de Agatemero | Agatemero |
| Anonymi Geographia | Xeografía anónima (1) | Anónimo |
| Anonymi Geographia | Xeografía anónima (2) | Anónimo |
| Anonymi Orbis Descriptio | Descrición do mundo anónima | Anónimo |
| Chrestomathia Straboniana | Crestomatías de Estrabón | Estrabón |
| Pseudoplutarchi Liber de Fluvius | Libro “Sobre os ríos” do Pseudo-Plutarco | Pseudo-Plutarco |
Hai unha 2ª e 3ª reimpresión: G. Olms, 1965 e 1990.
Notas editar
- ↑ Librería de Andrade (ed.). Diccionario universal de Historia y de Geografía (1ª ed.).
Dixitalizado o 14/05/2009, do orixinal existente na Universidade de Wisconsin - Madison.
- ↑ Ambrosio Firmin Didot (ed.). Geographi Graeci Minores - Volumen 1 (en latín) (1ª ed.).
- ↑ González Ponce, Francisco J.; "Periplografía griega de época imperial", Universidad de Sevilla; Universidad de La Rioja, Habis, ISSN 0210-7694, Nº 33, 2002 , pp. 564, 565.
- ↑ Medas, Stefano. "Estadiasmo o Periplo del Mare Grande – e le tecniche della navigazione antica" (PDF). Universitat de les Illes Balears; Palma de Mallorca.
- ↑ Ambrosio Firmin Didot (ed.). Geographi Graeci Minores - Volumen 2 (en latín) (1ª ed.).
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Pseudo-Escimno; Marcotte, Didier (introd. y ed.) (2000). Les Géographes grecs. Tome I, Introduction générale. Pseudo-Scymnos, Circuit de la terre (en francés e grego). Les Belles Lettres (Association Guillaume Budé, Collection des universités de France (Paris), n° 403). ISBN 2-251-00487-4.
- Jacoby, Felix; Bollansée, Jan (1999). SRILL, ed. Die Fragmente der griechischen Historiker, Parte 4, Volumen 4 (en alemán). ISBN 9004113037. Consultado o 3 de marzo de 2010.
- Diller, Aubrey (1952). American Philological Association; Lancaster, Pa., ed. The tradition of the minor Greek geographers (en inglés). Nueva York: Lancaster Press. ISBN 0317464701.