Victoria Benedictsson
Victoria Benedictsson, nada en Domme o 6 de marzo do 1850 e finada en Copenhague o 21 de xullo do 1888, foi unha escritora sueca. O seu nome de nacemento é Victoria Maria Bruzelius, e escribiu baixo o pseudónimo de Ernst Ahlgren. Entre as súas obras, destacan Cartos (1885) e Fru Marianne (1887).[1]
 | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (sv) Victoria Bruzelius  1850 Domme |
| Morte | 21 de xullo do 1888 Copenhague |
| Causa da morte | Suicidio (Desangramento ) |
| Lugar de sepultura | Cemiterio Oeste (Copenhague) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Sueca |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Literatura |
| Ocupación | Escritora |
| Período de actividade | Século XIX |
| Xénero artístico | Novela, teatro |
| Movemento | Realismo |
| Pseudónimo literario | Ernst Ahlgren |
| Lingua | Sueco |
| Familia | |
| Cónxuxe | Christian Benedictsson (1851–valor descoñecido) |
| Fillos | Hilma Margareta Segerstéen (en)  |
| Nai | Helena Sofia Bruzelius (en) |
Sinatura  | |
 | |
Lista
| |
| A Galipedia ten un portal sobre: Suecia |
| A Galipedia ten un portal sobre: Muller |
Traxectoria editar
Benedictsson naceu nunha granxa de Domme, unha vila da provincia de Skåne. Aos 21, casou cun viúvo de 49 anos de Hörby, Christian Benedictsson, co que tería dúas fillas.[2]
Logo de quedar encamada por unha enfermidade ósea, comezou a escribir, publicando a súa primeira escolma de relatos, Från Skåne, no 1884.[2][3] Benedictsson suicidouse no Hotel Leopold de Copenhague o 21 de xullo do 1888.[2][4] Foi soterrada no Cemiterio Oeste da capital dinamarquesa.[4]
Obra editar
Victoria Benedictsson é, xunto con August Strindberg, unha das principais figuras do realismo sueco. Nas súas novelas, describiu as desigualdades do matrimonio e reflexionou sobre os dereitos das mulleres. A crítica actual considéraa unha precursora do feminismo.[5]
Tamén escribiu obras de teatro, entre as que destaca I Telefon ("Ao teléfono"), que foi interpretada vinte e sete veces no Teatro Real de Estocolmo, con grande éxito.[6]
Traducións editar
- Cartos (2023). Tradución directa ao galego de Marta Dahlgren. Hugin e Munin. ISBN 978-84-126007-4-2.[2]
Notas editar
- ↑ "Benedictsson, Victoria (pseud. Ernst Ahlgren)". Nordic Women's Literature (en inglés). Consultado o 2024-03-08.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Cartos – Editorial Hugin e Munin". Consultado o 2024-03-08.
- ↑ "Victoria Benedictsson - Feminist Novelist, Novels & Plays - Britannica". www.britannica.com (en inglés). 2024-03-02. Consultado o 2024-03-08.
- ↑ 4,0 4,1 "Victoria Lives!". web.archive.org. 2012-02-05. Arquivado dende o orixinal o 05 de febreiro de 2012. Consultado o 2024-03-08.
- ↑ "skbl.se - Victoria Maria Benedictsson". skbl.se (en inglés). Consultado o 2024-03-08.
- ↑ Wistoft, Birgitte (2010-07). "A Devilish Device: Attitudes to Telephony 1876–1920". The International Journal for the History of Engineering & Technology (en inglés) 80 (2): 214–230. ISSN 1758-1206. doi:10.1179/175812110X12714133353795.