Vate
Os antigos escritores latinos empregaban o termo vate significando 'profeta' e 'vidente' en xeral; a palabra caeu en desuso no latín até que foi revivida por Virxilio.[1] Posteriormente, Ovidio describiu a si mesmo coma o vates de Eros (Amores 3.9).
De acordo con Estrabón,[2] Diodoro Sículo[2] e Posidonio, os vates (ουατεις) eran unha das tres clases do sacerdocio celta, sendo as outras dúas os druídas e os bardos. Os vates tiñan o papel de videntes e realizaban sacrificios (inclusive –e supostamente– sacrificios humanos), baixo a dirección dun druída. O seu papel, polo tanto, corresponde ao dun Adhvaryu na relixión védica.
O termo vates orixinou o termo irlandés fáith 'profeta', 'vidente'.[3]
Notas editar
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 25 de novembro de 2005. Consultado o 26 de agosto de 2015.
- ↑ 2,0 2,1 "Ovates or Vates: The Shamans". www.kernunnos.com.
- ↑ "Ovates or Vates: The Shamans". www.kernunnos.com.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Perkins, Caroline A., "Ovid's Erotic Vates" en Helios, marzo de 2000.
- Rübekeil, Ludwig, Wodan und andere forschungsgeschichtliche Leichen: exhumiert, Beiträge zur Namenforschung (2003), 25–42.
- Peter Berresford Ellis, "The Druids", William B. Eerdmans Publishing (1995) ISBN 0-8028-3798-0
Ligazóns externas editar
- Descricións clásicas dos vates (en inglés)
- Ovates (en inglés)