Urbano Losada
Urbano Losada Martínez, nado na Coruña o 13 de xuño de 1902 e finado na mesma cidade o 14 de xullo de 1974, foi un médico galego, pioneiro no uso da lingua galega na ciencia.[1]
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 13 de xuño de 1902  A Coruña, España |
| Morte | 14 de xullo de 1974 (72 anos) A Coruña, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela |
| Actividade | |
| Ocupación | médico |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua castelá |
 | |
Traxectoria editar
En 1928 licenciouse en medicina pola Universidade de Santiago de Compostela. Especializouse en xinecoloxía e exerceu na súa cidade natal, colaborou coa beneficencia municipal e foi tamén inspector de sanidade. Membro numerario da Real Academia de Medicina e Cirurxía de Galicia dende 1963 o seu discurso Divagando en torno a la Medicina: Una lectura publicouse na revista Galicia Clínica.
Participou nas Irmandades da Fala e no Seminario de Estudos Galegos e colaborou en A Nosa Terra, El Momento e Nós. Leu o seu discurso de ingreso na sección de bioloxía do SEG o 6 de marzo de 1926 co título Superstición, suxestión e meiciña. Parte do discurso publicouna a revista Nós no número de maio co título A espiritada de Moeche e o poseso Antón Ramilo.
Notas editar
- ↑ Xosé A. Fraga "O reto de escribir sobre Medicina en galego nos tempos das Irmandades da Fala", La Opinión, 20 de novembro de 2016