Tito Quincio Flaminino (cónsul 123 a. C.)
Tito Quincio Flaminino (en latín, T. Quinctius T. f. T. n. Flamininus)[1] foi un político e militar da República Romana. Era da familia dos Flaminino, unha póla da gens Quíncia, e era fillo de Tito Quincio Flaminino.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século II a. C.  Roma Antiga |
| Morte | p. século II a. C. valor descoñecido |
| Senador romano | |
| valor descoñecido – valor descoñecido | |
 Cónsul romano | |
| 123 a. C. – 123 a. C. Xunto con: Quinto Cecílio Metelo Baleárico (pt)  | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Roma Antiga |
| Actividade | |
| Ocupación | político da Roma antiga , militar da Roma antiga |
| Período de tempo | Middle Roman Republic (en) e República Romana serodia |
| Familia | |
| Familia | Quinctii Flaminini (en) |
| Fillos | Titus Quinctius Flamininus (en) |
| Pais | Tito Quincio Flaminino (cónsul 150 a.C.) e valor descoñecido |
Traxectoria editar
Carreira política editar
Foi cónsul no ano 123 a. C. xunto con Quinto Cecilio Metelo Baleárico.[2] Cicerón, que o vira e oíra durante a súa mocidade, dixo que Quincio era analfabeto, pero falaba un latín de grande elegancia.
No seu consulado fundouse a colonia de Cartago aínda que Tito Livio e Plutarco sitúan a restauración desa cidade no ano seguinte, é dicir, no segundo tribunado de Caio Graco.[3][4]
Notas editar
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Broughton, T. Robert S. (1951). The Magistrates of the Roman Republic. Volume I (509 B.C. - 100 B.C.) (en inglés). Nova York: The American Philological Association.
- Smith, William, ed. (1846). Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. Vol. II (en inglés). Londres: Taylor and Walton.
Outros artigos editar
| Predecesor: Caio Casio Longino e Caio Sextio Calvino |
 Cónsul da República Romana xunto con Quinto Cecilio Metelo Baleárico 123 a. C. |
Sucesor: Cneo Domicio Enobarbo e Caio Fannio |