Tito Livio

Tito Livio (en latín Titus Livius), nado en Padua no 64 ou 59 a. C. e finado no 17 d. C., foi un historiador romano, autor de Ab urbe condita libri (Desde a fundación da Cidade), que relata a historia de Roma desde a fundación tradicional no ano 753 a.C. até a morte de Druso no 9 a.C.. En total componse de 142 libros, dos que só se conservan 35.

Tito Livio

Biografía
Nacemento	59 a. C. Padua, Italia
Morte	17 (74/75 anos) Padua, Italia
Actividade
Ocupación	historiador, escritor, poeta
Período	Alto Imperio Romano
Xénero artístico	Historiografía
Obra
Obras destacables (década de 10) Ab urbe condita libri
Descrito pola fonte	Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Biblioteca dixital BEIC

Traxectoria

Livio naceu nunha familia rica de provincias e trasladouse de mozo a Roma, estudando nela retórica e filosofía. Tiña ideas conservadoras e republicanas, mais non entrou nunca en política. Adquiriu fama a partir do 27-25 a.C., cando encetou a preparación de Ab Urbe Condita, obra na que se ocupou até á súa morte.

Augusto, a cuxo círculo pertenceu, confioulle a educación do seu neto adoptivo, o futuro emperador Claudio, a pesar das súas ides republicanas. En troques, Livio aceptara a pax augusta e, aínda que el fose partidario de Pompeio, aprobou a enorme reforma emprendida por Augusto. Tivo dous fillos.