Tino Pardo
Celestino Pardo Corral, coñecido como Tino Pardo, nado en Xermade o 26 de maio de 1942, pero afincado en Ferrol, é un ex piloto galego de rallys.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 26 de maio de 1942  (81 anos)Xermade, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | piloto de rally |
| Lingua | Lingua castelá |
| Deporte | Rally |
Foi o vencedor da primeira tempada do Campionato de Galicia de Rally en 1979 e competiu tamén en numerosas carreiras de montaña.[1]
Traxectoria editar
En 1978, no seu primeiro ano de competición proclamouse subcampión galego de montaña tras vencer na VI Subida á Bailadora, obtendo o segundo posto na IV Subida a San Antoniño e na IV Subida ó Iroite, resultados obtidos a bordo dun Fórmula Juncosa 1800 que fora propiedade de Jean Claude.
No seu segundo ano en activo, en 1979, conquistou o Campionato de Galicia de Rally grazas á súa regularidade[1] , obtendo o segundo posto na IV Subida a Celas de Peiro, na V Subida a San Antoniño, e na II Subida ó Roxal co Fórmula Juncosa 1800. En rallys, pilotando un Seat 124 1800 de grupo 2, foi vencedor no grupo 2 no X Rally de Ferrol (3º absoluto), no XV Rally Rías Baixas (5º absoluto), ambas probas do Campionato de España, e tamén no Rally San Froilán e no Rally San Martiño (2º posto absoluto).
No ano 1980 obtivo o segundo posto no campionato que gañou Carlos Piñeiro, tras acabar segundo o Rally de Ferrol, por detrás de Marc Etchebers.[2][3] Venceu no grupo 2 na II, III e IV Subida á Grela e tamén no Rally de Grado, en Asturias.
Quedou cuarto no ano 1981 e sexto na clasificación de montaña, tras obter 6 segundos postos de clase e 3 terceiros, sempre a bordo do Seat 124 2000 de grupo 2.
Na temporada 1982 gañou a súa clase (5º absoluto) no V Rally dos Pazos e foi segundo absoluto no XII Rally da Coruña, sendo segundo de clase na VII Subida a Celas de Peiro (5º absoluto), na VIII Subida ao Iroite (8º absoluto) e no XVI Rally do Lacón (7º absoluto).
Participou en probas de xeito esporádico nas temporadas 1983, 1984 e 1985 para retirarse definitivamente da competición no Rally das Pontes de 1987.
O seu irmán Antonio Pardo tamén competiu en rallys, chegando a ser 4º no Rally de Ferrol de 1980 cun Renault 5 Alpine.[4]
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 "Tino Pardo, campeón gallego". La Voz de Galicia (en castelán). 26 de xaneiro de 1980. p. 45.
- ↑ "Clasificación final do Rally de Ferrol de 1980". www.ewrc-results.com (en inglés). Consultado o 31 de agosto de 2020.
- ↑ "Automovilismo: Los pilotos de la escudería Ferrol ganaron todos los premios, salvo el de montaña en 1980". La Voz de Galicia (en castelán). 9 de xaneiro de 1981. p. 26.
- ↑ "Los Pardo Corral, una familia de pilotos". La Voz de Galicia (en castelán). 7 de decembro de 1979. p. 54.
|
Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |