Teorema de Bolzano-Weierstrass

Na análise real, o teorema de Bolzano–Weierstrass é un importante teorema que caracteriza os conxuntos secuencialmente compactos.

Enunciado

editar

Na análise real, o teorema de Bolzano-Weierstrass é un resultado fundamental referente á converxencia nun espazo euclidiano dimensionalmente finito Rn. O teorema establece que cada sucesión limitada en Rn ten unha subsucesión converxente. Unha formulación equivalente é que un subconxunto de Rn é secuencialmente compacto se e só se é pechado e limitado.

Demostración

editar

Primeiro demostramos o teorema para   (conxunto de todos os números reais), nese caso podemos aproveitar a orde en  . Así, temos o seguinte resultado:

Lema: Toda sucesión infinita   en   ten unha subsucesión monótona infinita (unha subsucesión que é non decrecente ou non crecente).

Proba[1]: Chamemos "pico" da sucesión a un índice de valores enteiros positivos   dunha sucesión cando   para todo  . Supoña primeiro que a sucesión ten infinitos picos, o que significa que hai unha subsucesión cos seguintes índices   e os seguintes termos  . Entón, a sucesión infinita   en   ten unha subsucesión monótona (non crecente), que é  . Mais supoñamos agora que só hai un número finito de picos, sexa   o pico final se o existe (se non  ) e coloquemos en   o primeiro índice dunha nova subsucesión  . Daquela   non é un pico, xa que   vén despois do pico final, o que implica a existencia de   con   e  . De novo,   vén despois do pico final, polo que hai un   onde   con  . A repetición deste proceso leva a unha subsucesión infinita non decrecente  , demostrando así que toda sucesión infinita   en   ten unha subsucesión monótona infinita.

Supoñamos agora que se ten unha sucesión limitada en  ; polo lema demostrado anteriormente existe unha subsucesión monótona, igualmente tamén limitada. Do teorema da converxencia monótona despréndese que esta subsucesión converxe.

Finalmente, o caso xeral ( ), pódese reducir ao caso de   como segue: dada unha sucesión limitada en  , a sucesión das primeiras coordenadas é unha sucesión de números reais limitada, polo que ten unha subsucesión converxente. Pódese entón extraer unha sub-subsucesión na que converxen as segundas coordenadas, e así sucesivamente, ata que ao final pasamos da sucesión orixinal a unha subsucesión   veces, que segue a ser unha subsucesión do sucesión orixinal, na que converxe cada sucesión de coordenadas, polo que a propia subsucesión é converxente.

Compactidade secuencial en espazos euclidianos

editar

Definición: Un conxunto   é secuencialmente compacto se toda sucesión   en   ten unha subsucesión converxente que converxe a un elemento de  .

Teorema:   é secuencialmente compacto se e só se   é pechado e limitado.

Proba: (A compactidade secuencial implica pechado e limitado)

Supoña que   é un subconxunto de   coa propiedade de que cada sucesión en   ten unha subsucesión converxendo nun elemento de  . daquela,   debe estar limitado, xa que, no caso contrario, pódese construír a sucesión sen límites  , do seguinte modo. Para cada  , defina   como un punto arbitrario tal que  . Entón, cada subsucesión de   é ilimitada e, polo tanto, non é converxente. Ademais,   debe estar pechado, xa que calquera punto límite de  , que ten unha sucesión de puntos en   que converxe a si mesmo, tamén debe estar en  .

Proba: (pechado e limitado implica compactidade secuencial)

Dado que   está limitada, calquera sucesión   tamén está limitada. Do teorema de Bolzano-Weierstrass,   contén unha subsucesión que converxe nalgún punto  . Xa que   é un punto límite de   e   é un conxunto pechado,   debe ser un elemento de  .

Así, os subconxuntos   de   para os que cada sucesión en A ten unha subsucesión que converxe a un elemento de  , é dicir, os subconxuntos que son secuencialmente compactos na topoloxía subespacial, son precisamente os subconxuntos pechados e limitados.

Esta forma do teorema deixa especialmente clara a analoxía co teorema de Heine–Borel, que afirma que un subconxunto de   é compacto se e só se está pechado e limitado. De feito, a topoloxía xeral dinos que un espazo metrizable é compacto se e só se é secuencialmente compacto, polo que os teoremas de Bolzano–Weierstrass e Heine–Borel son esencialmente iguais.

Historia

editar

O teorema de Bolzano-Weierstrass leva o nome de matemáticos Bernard Bolzano e Karl Weierstrass. En realidade, foi demostrado por primeira vez por Bolzano en 1817 como un lema na demostración do teorema de valor intermedio. Uns cincuenta anos máis tarde, o resultado foi identificado como significativo por dereito propio, e demostrado unha vez máis por Weierstrass. Desde entón converteuse nun teorema fundamental da análise.

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar

Bibliografía

editar
  • Fitzpatrick, Patrick M. (2006) Advanced Calculus (2nd ed.). Belmont, CA: Thompson Brooks/Cole. ISBN 0-534-37603-7.
  • Hazewinkel, Michiel, ed. (2001), «Bolzano-Weierstrass theorem», Encyclopaedia of Mathematics (en inglés), Springer, ISBN 978-1556080104
  • Weisstein, Eric W. «Bolzano-Weierstrass Theorem». En Weisstein, Eric W, ed. MathWorld (en inglés). Wolfram Research.
  1. Bartle and Sherbert 2000, pp. 78-79.