Supergrass
Supergrass foi unha banda de rock alternativo inglesa formada en Oxford no ano 1993. Está formada por Gaz Coombes (guitarra e voz), Rob Coombes (teclado), Danny Goffey (batería) e Mick Quinn (baixo).
| Supergrass | |
|---|---|
 | |
| Orixe | Oxford, Inglaterra  |
| Período | 1993 - 2010 2019 - presente |
| Xénero(s) | rock alternativo, britpop |
| Selo(s) discográfico(s) | Parlophone |
| Membros | Gaz Coombes Rob Coombes Danny Goffey Mick Quinn |
| Na rede | |
| http://www.supergrass.com/ | |
               | |
O grupo naceu como un trío pero no ano 2002 uniuse oficialmente Rob Coombes, irmáns de Gaz. A banda fichou por Parlophone Records en 1994 e lanzou I Should Coco (1995), o álbun de estrea máis vendido do selo dende o Please Please Me dos Beattles. O cuarto sinxelo do disco, "Alright", foi un grande éxito internacional que estableceu a reputación de Supergrass. Dende entón o grupo lanzou cinco álbums máis: In It for the Money (1997), Supergrass (1999), Life on Other Planets (2002), Road to Rouen (2005) e Diamond Hoo Ha (2008), ademais do recompilatorio Supergrass Is 10 (2004).
En agosto de 2009 Sepergrass fichou por Cooking Vinyl e comezou a gravar o seu sétimo álbum de estudio, Release the Drones. O disco non chegaría a ser rematado xa que o 12 de abril de 2010 a banda anunciou a súa disolución debido a diferenzas musicais e creativas.[1] O grupo separouse tras catro concertos de despedida, sendo o derradeiro en La Cigale de París o 11 de xuño dese mesmo ano.
Supergrass reformouse en 2019, inicialmente para actuar no Pilton Party e para realizar poteriormente un concerto "segredo" en Londres.
Traxectoria
editarThe Jennifers e formación
editarSupergrass foi formada en 1993 por Gaz Coombes na voces e na guitarra, Mick Quinn no baixo e Danny Goffey na batería. Antes diso, Goofey e Coombes xa tocaran xuntos na banda The Jennifers, con Nick Goffey e Andy Davies. O son era practicamente igual ao da banda Ride, e The Jennifers chegaron a lanzar un sinxelo pola discográfica Nude Records. A historia de Jennifers non durou moito tempo, e Coombes, Goffey e Quinn acaban tomando outro rumbo, formando unha nova banda. As influencias máis evidentes do novo proxecto eran as bandas inglesas dos anos 60, engadíndolle a forza, entusiasmo e enerxía punk de bandas tan díspares como Pixies e Buzzcocks.
A nova banda evolucionou rápido e en pouco tempo xa se presentaba en directo en actuacións de media hora. O primeiro lanzamento de Supergrass foi o sinxelo "Caught By The Fuzz", hoxe en día clásico do britpop. O sinxelo foi lanzado pola discográfica independente Backbeat, no verán de 1994.
Eran só 250 copias, pero o sinxelo tivo repercusión. A Parlophone, do xigante grupo EMI contratounos e relanzou "Caught By The Fuzz" en outubro. Desta vez, o sinxelo case entra no top 40 britânico (chegou ao 42) e rendeu eloxios dos medios ingleses, á parte de comentarios positivos do persoal de Blur e Elastica. A partir de aí as cousas comezaron a andar rápido: concertos como abreconcertos de Blur, canción inédita no entón lendario Singles Club da Sub Pop e disco de estrea listo para ser lanzado no ano seguinte.
O debut, I Should Coco, chegou ás tendas en maio de 1995 e non tardou en alcanzar a cima das listas inglesas. A responsable da fazaña foi a canción "Alright", o hit do verán daquel ano. O seu videoclip axudou á banda a ser coñecida no resto do mundo. Dous sinxelos máis seguiron a este lanzamento, "Time" e "Lenny", que sitúan a Supergrass entre as grandes bandas de Inglaterra.
Despois da xira mundial de I Should Coco a banda só retornaría con disco novo en 1997. In It for the Money, repetíuse o éxito do seu predecesor ao chegar ao segundo lugar en Inglaterra, con vendas dun millón de copias só nese país. No seu segundo álbum, Supergrass mantén o entusiasmo de sempre, pero é un disco menos fresco que I Should Coco, á parte de amosar un evidente refinamento en arranxos máis detallados. Mentres tanto, fóra de Inglaterra a banda non mantivo o mesmo éxito, reducíndose o seu público. "Richard III" e "Sun Hits the Sky" foron os hits de In It for the Money.
A banda retornaría en 1999 cun disco autotitulado, que foi coñecido entre os fans como X-Ray Album (pola imaxe da súa portada). A pesar de que seguise a mesma liña do disco anterior, algúns críticos consideraron Supergrass máis relaxado, non chegando ás expectativas depositadas nel. Mesmo contando cun sinxelo poderoso, "Pumping On Your Stereo", o disco xa non tivo as mesmas vendas en Inglaterra e foi pouco notado noutros países.
A banda lanzou o seu cuarto traballo Life At Other Planets, en 2002. O disco foi ben recibido pola crítica, restablecendo a credibilidade e o respecto ao traballo da banda. Mentres tanto, mesmo co éxito do sinxelo "Grace", foi o que peor se comportou nas listas, chegando só ao noveno lugar en Inglaterra. É neste álbum no que Rob Coombes, teclista e irmán de Gaz, é recoñecido como membro oficial do grupo.
En 2004 editaron un recompilatorio, Supergrass is 10, e en 2005 lánzoase o seu quinto traballo, Road To Rouen.
Discografía
editar| Álbum | Ano | Selo |
|---|---|---|
| I Should Coco | 1995 | Parlophone |
| In It for the Money | 1999 | Parlophone |
| Supergrass | 2002 | Parlophone |
| Life on Other Planets | 2002 | Parlophone |
| Road to Rouen | 2005 | Parlophone |
| Diamond Hoo Ha | 2008 | Parlophone |
Notas
editar- ↑ "The Press Association: Supergrass to split after 17 years". web.archive.org. 2010-04-16. Archived from the original on 16 de abril de 2010. Consultado o 2021-10-16.