Servio Sulpicio Galba, xeneral

Servio Sulpicio Galba (én latín, Servius Sulpicius Galba; c. -190. - -135) foi un xeneral e político romano.

Modelo:BiografíaServio Sulpicio Galba, xeneral
Nome orixinal(la) Servius Sulpicius Galba Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacementoc. 191 a. C. Editar o valor en Wikidata
Terracina, Italia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Mortec. 130 a. C. Editar o valor en Wikidata (60/61 anos)
valor descoñecido Editar o valor en Wikidata
Pretor
151 a. C. – 151 a. C.
Gobernador romano Hispania Ulterior
151 a. C. – 150 a. C.
Cónsul romano
144 a. C. – 144 a. C.
Xunto con: Lúcio Aurélio Cota (pt) Traducir
Senador romano
Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico da Roma antiga, militar da Roma antiga Editar o valor en Wikidata
Período de tempoRepública Romana Tardía Editar o valor en Wikidata
Carreira militar
Rama militarExército romano Editar o valor en Wikidata
Rango militarTribuno militar Editar o valor en Wikidata
Familia
FamiliaSulpicii Galbae (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Cónxuxevalor descoñecido
valor descoñecido Editar o valor en Wikidata
FillosGaius Sulpicius Galba, Sérvio Sulpício Galba Editar o valor en Wikidata
PaisServius Sulpicius Galba Editar o valor en Wikidata  e valor descoñecido Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteReal'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron
Encyclopædia Britannica Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Tribuno militar ás ordes de Paulo Emilio, en -151 foille encomendado o goberno da Hispania Ulterior como pretor, en substitución de Marco Atilio. Para castigar as incursións dos rebeldes lusitanos ás cidades sometidas ao xugo romano, atacounos nos confíns das actuais Andalucía e Estremadura. Os lusitanos causaron a Galba enormes perdas, e tivo que retirarse aos seus cuarteis de inverno.

Ao ano seguinte ideou unha trampa para os atraer: prometeulles terras onde se habían poder establecer para cultivalas e habitalas coas súas familias, efectuando asentamentos baixo a protección de Roma. Acudiron uns 30.000 lusitanos solicitando o cumprimento desta promesa. Galba repartiunos en tres campamentos e esixiulles que entregasen as súas armas en sinal de amizade; entón rodeounos con todo o seu exército e ordenou atacalos; uns 9.000 foron acoitelados e máis de 20.000 prisioneiros foron vendidos como escravos nas Galias (-150). Só uns poucos puideron escapar, pero entre eles estaba Viriato, que anos despois tomaría vinganza desta traizón romana.

En efecto, esta actitude do caudillo romano foi causa do levantamento de Viriato e unha forte reacción na súa contra, patrocinada por Catón e Cetego, cando, ao termo do seu mandato como pretor, volveu a Roma (-149). Instruíuselle un proceso, acusado de pactar ilegalmente, de traizoar o pactado e de reter persoalmente a maior parte do botín. Pero, grazas á súa aristocrática orixe, ao suborno e á súa probada elocuencia, logrou a absolución. Non obstante o tribuno da plebe Lucio Libón conseguiu que se aprobase unha lei que ordenaba o rescate dos lusitanos vendidos por Galba, e pouco despois o Senado romano aprobou a lex Calpurnia, que ía especialmente dirixida contra os gobernadores culpábeis de concusión. En -144 Galba foi escollido cónsul.

Predecesor:
Quinto Fabio Máximo Emiliano e
Lucio Hostilio Mancino
 
Cónsul da República Romana
xunto con Lucio Aurelio Cota

144 a. C.
Sucesor:
Apio Claudio Pulcro e
Quinto Cecilio Metelo Macedónico