Servio Sulpicio Galba, xeneral
Servio Sulpicio Galba (én latín, Servius Sulpicius Galba; c. -190. - -135) foi un xeneral e político romano.
| Servio Sulpicio Galba, xeneral | |
|---|---|
| Nacemento | c. 191 a. C. |
| Lugar de nacemento | Terracina |
| Falecemento | c. 130 a. C. |
| Lugar de falecemento | valor descoñecido |
| Nacionalidade | Roma Antiga |
| Ocupación | político da Roma antiga e militar da Roma antiga |
| Pai | Servius Sulpicius Galba |
| Nai | valor descoñecido |
| Cónxuxe | valor descoñecido e valor descoñecido |
| Fillos | Sérvio Sulpício Galba e Gaius Sulpicius Galba |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Traxectoria Editar
Tribuno militar ás ordes de Paulo Emilio, en -151 foille encomendado o goberno da Hispania Ulterior como pretor, en substitución de Marco Atilio. Para castigar as incursións dos rebeldes lusitanos ás cidades sometidas ao xugo romano, atacounos nos confíns das actuais Andalucía e Estremadura. Os lusitanos causaron a Galba enormes perdas, e tivo que retirarse aos seus cuarteis de inverno.
Ao ano seguinte ideou unha trampa para os atraer: prometeulles terras onde se habían poder establecer para cultivalas e habitalas coas súas familias, efectuando asentamentos baixo a protección de Roma. Acudiron uns 30.000 lusitanos solicitando o cumprimento desta promesa. Galba repartiunos en tres campamentos e esixiulles que entregasen as súas armas en sinal de amizade; entón rodeounos con todo o seu exército e ordenou atacalos; uns 9.000 foron acoitelados e máis de 20.000 prisioneiros foron vendidos como escravos nas Galias (-150). Só uns poucos puideron escapar, pero entre eles estaba Viriato, que anos despois tomaría vinganza desta traizón romana.
En efecto, esta actitude do caudillo romano foi causa do levantamento de Viriato e unha forte reacción na súa contra, patrocinada por Catón e Cetego, cando, ao termo do seu mandato como pretor, volveu a Roma (-149). Instruíuselle un proceso, acusado de pactar ilegalmente, de traizoar o pactado e de reter persoalmente a maior parte do botín. Pero, grazas á súa aristocrática orixe, ao suborno e á súa probada elocuencia, logrou a absolución. Non obstante o tribuno da plebe Lucio Libón conseguiu que se aprobase unha lei que ordenaba o rescate dos lusitanos vendidos por Galba, e pouco despois o Senado romano aprobou a lex Calpurnia, que ía especialmente dirixida contra os gobernadores culpábeis de concusión. En -144 Galba foi escollido cónsul.
| Predecesor: Quinto Fabio Máximo Emiliano e Lucio Hostilio Mancino |
 Cónsul da República Romana xunto con Lucio Aurelio Cota 144 a. C. |
Sucesor: Apio Claudio Pulcro e Quinto Cecilio Metelo Macedónico |