Saturnino Álvarez Bugallal

avogado, xornalista e político galego

Saturnino Álvarez Bugallal, nado en Areas (Ponteareas) o 11 de febreiro de 1834 e finado en Lisboa o 30 de maio de 1885, foi un avogado, xornalista e político galego, foi ministro de Graza e Xustiza durante o reinado de Afonso XII.

Infotaula de personaSaturnino Álvarez Bugallal

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento11 de febreiro de 1834 Editar o valor en Wikidata
Areas, España Editar o valor en Wikidata
Morte30 de maio de 1885 Editar o valor en Wikidata (51 anos)
Lisboa, Portugal Editar o valor en Wikidata
Ministro
Deputado no Congreso dos Deputados

Circunscrición electoral: Q42899708 Traducir
Senador de España
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpolítico , xornalista , avogado Editar o valor en Wikidata
Partido políticoPartido Liberal-Conservador Editar o valor en Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor en Wikidata
Familia
IrmánsBenigno Álvarez Bugallal Editar o valor en Wikidata

BNE: XX1521347 BUSC: alvarez-bugallal-saturnino-1834-1885

Traxectoria

editar

Fillo de José Álvarez Covelo e María Bugallal Muñoz. Estudou Dereito na Universidade de Santiago de Compostela e rematou a carreira en Madrid. Como xornalista colaborou en El Diario Español e La Época. Foi deputado no Congreso polas circunscricións de Bande (1858), Tui (1863), Xinzo de Limia (1865), Vigo (1869), Ponteareas (1871), Bande (1872), Ponteareas (1872), Ourense (1876), Bande (1876), Ourense (1879), Ponteareas (1879), Celanova (1879), Bande (1881) e Ponteareas (1884). Foi tamén senador por Ourense en 1884.

En 1860 foi nomeado Fiscal de Imprenta e posteriormente foi nomeado Subdirector do Rexistro da Propiedade. Coa Restauración foi Fiscal do Tribunal Supremo de Xustiza. Ocupou a carteira ministerial de Graza e Xustiza en dúas ocasións: entre o 6 de xaneiro e o 7 de marzo de 1879 e entre o 9 de decembro de 1879 e o 8 de febreiro de 1881 en senllos gobernos presididos por Cánovas.

Como ministro, en pleno proceso codificador europeo do dereito civil, ditou o Real Decreto de 2 de febreiro de 1880 para incorporar representantes das rexións forais á Comisión Xeral de Codificación. Nel incluíu Galiza canda os demais territorios forais tradicionais, aínda cando o dereito galego non era de carácter foral en sentido estrito, senón consuetudinario. É posíbel que a súa amizade co rexionalista Manuel Murguía influíse dalgún xeito nesta consideración. Sexa como for, este feito acabou conducindo á promulgación da Lei de Compilación do Dereito Civil Especial de Galiza en 1963, antecedente do actual Dereito civil galego.[1][2]

Posteriormente foi nomeado ministro plenipotenciario de España en Lisboa, cidade onde faleceu en 1885. A súa viúva, Adelaida García Rodríguez, recibiu á súa morte o título de condesa de Bugallal.


Predecesor:
Fernando Calderón Collantes
 Ministro de Graza e Xustiza 
1879
Sucesor:
Pedro Nolasco Aurioles Aguado
Predecesor:
Pedro Nolasco Aurioles Aguado
 Ministro de Graza e Xustiza 
1879 - 1881
Sucesor:
Manuel Alonso Martínez
  1. Rodríguez Montero, Ramón P. (2006). "Sobre el proceso de formalización legislativa de las peculiaridades jurídico-civiles de Galicia. Un repaso histórico hasta la reciente Ley de Derecho Civil de Galicia de 2006" (PDF). Anuario da Facultade de Dereito da Universidade da Coruña (en castelán) (10): 1011–1056, en 1015. ISSN 1138-039X. 
  2. Herrero Oviedo, Margarita (2011). "De un derecho consuetudinario y especial a un derecho civil de Galicia" (PDF). Ius fugit: Revista de Estudios Histórico-Jurídicos de la Corona de Aragón (en castelán) (Zaragoza: Institución «Fernando el Católico») (16, 2009-2010): 105–118, en 108–109. ISSN 1132-8975. 

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Ligazóns externas

editar