Catedral de Santa María del Fiore

Catedral de Santa María del Fiore
Tipo	basílica menor, catedral e museo
Epónimo	Santa María
Parte de	Centro histórico de Florencia e Piazza del Duomo
Estilo	arquitectura do Renacemento e Gótico italiano
Instalacións	edificio de arquivo, arquivo fotográfico, biblioteca, obradoiro de restauración e libraría
Material usado	mármore e ladrillo
Persoas e organizacións
Diocese	Arquidiocese de Florença (pt)
Arquitecto/a	Arnolfo di Cambio, Filippo Brunelleschi, Andrea Pisano, Francesco Talenti (pt) , Giotto di Bondone, Emilio De Fabris (pt) , Giovanni di Lapo Ghini (pt) , Andrea di Bonaiuto, Taddeo Gaddi (pt) , Benci di Cione Dami (pt) , Neri di Fioravante (pt) e Antonio di Ciaccheri Manetti
Dedicado a	Santa María
Cadro de persoal	7
Datas
Fundación	8 de setembro de 1296
Dimensións
Altura	114,5 m
Anchura	90 m
Lonxitude	153 m
Superficie	8.600 m²
Localización
	43°46′23″N 11°15′25″L / 43.7731, 11.2569
País	Italia
Rexión	Toscana
Cidades metropolitanas	Cidade metropolitana de Florencia
Concello	Florencia
Localización	Piazza del Duomo
Código postal	50122
Enderezo	Piazza del Duomo, 50122 Firenze FI, Italy
Patrimonio cultural
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Data	1982 (6ª Sesión)
	;
Ben cultural de Italia
Composto por
	Composto por Cúpula de Santa María del Fiore; Pediment of Santa Maria del Fiore (en) ; Nave of Santa Maria del Fiore (en) ; Southeast Transept of Santa Maria del Fiore (en) ; Santa Maria del Fiore façade (en) ; Northeast Transept of Santa Maria del Fiore (en) ; Campanário de Giotto (pt) ; ;
Contacto
Páxina WEB	duomofirenze.it
Teléfono	+39-055-230-2885
Correo	mailto:opera@operaduomo.firenze.it
	[ Wikidata ] [ G:Commons ] [ C:Commons ]

A Basílica Catedral Metropolitana de santa María del Fiore, ou Catedral de santa María da Flor é a sé episcopal (en italiano duomo) da arquidiocese católica romana de Florencia, Italia. É unha das obras mestras da arte gótica e do primeiro Renacemento italiano.

Símbolo da riqueza e do poder da capital toscana durante os séculos XIII e século XIV, a catedral florentina é un dos edificios máis grandes da cristiandade. O seu nome refírese ao lirio, símbolo de Florencia, ou ao antigo nome do pobo chamado Fiorenza. Pero, por outra parte, un documento do século XV afirma que a «flor» se refire a Cristo.

Destaca, de forma singular, a grandiosa cúpula, obra de Filippo Brunelleschi,^[1] unha estrutura isostática de 100 metros de altura interior; 114,5 metros de altura exterior; 45,5 metros de diámetro exterior e 41 metros de luz (diámetro interior) coa particularidade de que esta cúpula, en si mesma, anula empúrrelos horizontais para non transmitir ao tambor que a sustenta practicamente máis cargas que as verticais correspondentes ao seu propio peso.^[2] Á cúpula hai que engadir o campanario independente, trazado por Giotto, de 82 m de altura, e o baptisterio de San Xoán, coas famosas portas de bronce de Ghiberti. O conxunto, formado pola igrexa, o campanario e o baptisterio, constitúe unha das xoias artísticas e arquitectónicas de Florencia.

A basílica atópase dentro da declaración do Centro histórico de Florencia coma Patrimonio da Humanidade pola UNESCO dende 1982.^[3]

Notas

↑ cv.uoc.edu (en inglés).
↑ Francisco Poza. Divinas Cúpulas Journal of Feelsynapsis (JoF). ISSN: 2254-3651. 2011 (1): 32-36
↑ World Heritage Historic Centre of Florence Unesco.org

Véxase tamén

Outros artigos

Cúpula de Santa María del Fiore

[1] v.uoc.edu (en inglés).

[2] Francisco Poza. Divinas Cúpulas Journal of Feelsynapsis (JoF). ISSN: 2254-3651. 2011 (1): 32-36

[3] World Heritage Historic Centre of Florence Unesco.org

[1]

[2]

[3]