Refraneiro galego da chuvia

A seguir recóllese a pegada da chuvia na cultura popular galega, na etnografía e na literatura de transmisión oral.

A chuvia segundo as datas

editar
  • Auga de xaneiro, cada pinga vale diñeiro.[1]
  • Moita chuvia en xaneiro, mala anada no cabaceiro.[1]
  • Se chove en xaneiro, nin boa meda nin bo palleiro.[1]
  • Auga en febreiro mellor ca en xaneiro.[1]
  • Auga/chuvia de febreiro fai palleiro.[1]
  • Cando non chove en febreiro, nin bo prado nin bo centeo nin bo lameiro.[1]
  • Marzo ventoso e abril chuvioso.[1]
  • En marzo auga que non molle o rabo do gato.[1]
  • Abril para ser abril ten que vir con augas mil.[1]
  • Abril augas mil, se non é no comezo ó medio ou á fin.[1]
  • Abril frío e mollado enche o celeiro e farta o gado.[1]
  • Abril quente e mollado carga o carro e engorda o gado.[1]
  • Chova para min abril e maio e para ti todo o ano.[1]
  • Auga de maio trae bo ano/pan para todo o ano.[1]
  • Moitas augas en maio traen mal ano.[1]
  • A porca de maio ou no principio ou no cabo, e han parar os bois quince días antes ou despois.[1]
  • A porca de maio vale máis no principio ca no cabo.[1]
  • Chuvia no mes de agosto non é chuvia que é mel e mosto.[1]
  • Nadal mollado e xaneiro ben xeado.[1]
  • Se polo san Xurxo chove, de mil cereixas quedan nove.[1]
  • A mera de San Xoán leva o viño e non deixa o pan.[1]
  • A mera de san Xoán leva o viño e mailo pan.[1]
  • Chuvia por santa Lucía tolle a sardiña.[1]

Prognóstico da chuvia

editar
  • Auga de mediodía, auga de todo o día.[1]
  • Auga miúda, vendaval que dura.[1]
  • Auga/chuvia mañanceira non é duradeira.[1]
  • Brétemas no alto, chuvias no baixo.[1]
  • Cando chove moito, ha de escampar logo.[1]
  • Cando o sol madruga, é sinal de chuvia.[1]
  • Chuvia no mar e vento na ría, chuvia para todo o día.[1]
  • Se o gato lava a cara, é que venta enchente de auga.[1]

Outros

editar
 
  • Ano de chuvias, poucas madrugas.[1]
  • Auga de trebón nunha parte dá e noutra non.[1]
  • Cando chove e fai vento, pecha a porta e estate dentro.[1]
  • Cando chove e vai sol, alegre está o pastor.[1]
  • Cando chove e vai sol, é tempo de requeixón.[1]
  • Cando chove o domingo antes da misa, toda a semana vai de risa.[1]
  • No ano que moito chove o labrego traballa máis que come.[1]
  • Cando chove e máis fai sol, anda o demo por Ferrol.
  • Manda chover na Habana!.[1]
  • Non hai sábado sen sol.[1]

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar