Raimbaut de Vaqueiras

trobador provenzal

Raimbaut de Vaqueiras ou Riambaut de Vaqueyras, activo desde aproximadamente 1180 e finado o 4 de setembro de 1207, foi un trobador provenzal e, máis tarde, cabaleiro. A súa vida xirou principalmente en torno á corte en Italia até 1203, cando se incorporou á Cuarta Cruzada.

Raimbaut de Vaqueiras
Raimbaut de Vaqueiras.jpg
Raimbaut de Vaqueiras, BNF Richelieu Manuscrits Français 854, Bibliothèque Nationale Française, París
Nacemento1165
Lugar de nacementoVacqueyras
Falecemento4 de setembro de 1207
Lugar de falecementoMontañas Ródope
NacionalidadeFrancia
Ocupacióncompositor, trobador e poeta
Na rede
Musicbrainz: 601f3334-a16a-42d5-ac66-d645c5f5d515 Discogs: 740985 Allmusic: mn0001537746 Genius: Raimbaut-de-vaqueiras Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]
Rimbaut compuxo un descordo plurilingüe, usando o galego-portugués, entre outras linguas

TraxectoriaEditar

Como o seu nome indica, procedía de Raimbaut Vacqueyras, cerca de Orange, Francia. Pasou a maior parte da súa carreira como poeta na corte e foi amigo de Bonifacio I de Montferrat. Serviu con el na loita contra os municipios de Asti e Alessandria. Raimbaut alegou obter a categoría de cabaleiro grazas á protección de Bonifacio co seu escudo na batalla de Messina, cando tomou parte co emperador Henrique VI na invasión de Sicilia. Estivo presente no asedio e toma de Constantinopla en 1204 e, a continuación, acompañou a Bonifacio a Tesalónica. Xeralmente suponse que Raimbaut faleceu o 4 de setembro de 1207, xunto con Bonifacio, nunha emboscada que lles fixeron os búlgaros.

ObraEditar

Os seus escritos, en particular a denominada Carta Épica, forman un importante comentario sobre a política do Imperio Latino nos seus primeiros anos. Sobreviviu unicamente unha edición das obras atribuídas a Raimbaut composta de 33 cancións e oito melodías asociadas. Utilizou unha ampla gama de estilos. Unha das súas cancións, Kalenda Maia, está considerada como unha das mellores melodías de trobadores. É salientábel unha composición poética, titulada Eras quan vey verdeyar e pertencente ao xénero do descordo, na que empregou o galego-portugués, entre outras linguas.

Vaqueiras na ficciónEditar

En 1922, Vaqueiras foi obxecto dun verso de teatro por Nino Berrini, Rambaldo di Vaqueiras: I Monferrato, procedente en Cyrano de Bergerac, de Edmond Rostand.

Véxase taménEditar

BibliografíaEditar

  • Los poemas del trovador Raimbaut de Vaqueiras, edición e tradución: Joseph Linskill. La Haya: Mouton, 1964.
  • Nino Berrini, Rambaldo di Vaqueiras: I Monferrato. Milán, 1922.

Ligazóns externasEditar