Pirita

A pirita (do grego pyros que significa lume) é un mineral da clase dos sulfuros cuxa fórmula química é FeS₂ (contén un 53,4% de xofre e un 46,6% de ferro).

Pirita
Macla de pirita cúbica
Fórmula química	FeS2
Clase	Sulfuros
Sistema cristalino	Cúbico
Cor	Amarela latón
Brillo	Metálico
Dureza	6-6,5
Fractura	Concoidea ou irregular
Exfoliación	Moi imperfecta
Raia	Verde escura, parda negrúzca ou gris escura
Densidade	5,02 g/cm3

Aspecto

A pirita tamén foi chamada "o ouro dos parvos" pola confusión á que leva o seu parecido con este metal. Atópase frecuentemente maciza, granulada, radiada, estalactítica e globular. Non é raro atopala na súa forma cristalina co seu típico aspecto cúbico (coas caras ás veces estriadas perpendicularmente) ou tamén en octaedros ou piritoedros (poliedros de 12, 16, 18 ou 20 caras) e a miúdo maclada.

• 

  Cubos de pirita

• 

  Piritas dodecaédricas

• 

  Poliedro de pirita de 18 caras

Lugares onde se atopa

Atópase en xacementos intramagmáticos, en filóns hidrotermais e en xacementos sedimentarios e metamórficos. Asóciase con frecuencia coa esfarelita, co cuarzo, coa calcita, coa galena e coa calcopirita.

Un dos máis importantes xacementos de pirita en España é o de Navajún (A Rioxa) do que se obteñen piritas dunha grandísima perfección estética.

Usos da pirita

A pirita utilízase como fonte importante de xofre, para a produción de ácido sulfúrico e sulfato ferroso.

Propiedades

É insoluble en auga e magnética por quentamento. O osíxeno e a auga poden atacar á pirita dando comezo desta forma a un proceso chamado limonitización da pirita, formándose como resultado pirita limonitizada (ou simplemente limonita).

Outros sulfuros

Outros minerais nos que a presenza de xofre é destacada son:

A marcasita, a arsenopirita, a calcopirita, a pirrotina, a galena e o cinabrio.

Véxase tamén

Outros artigos

• Limonita