Palau Reial Major

Coordenadas: 41°23′03″N 2°10′39″L / 41.38416389, 2.17756667

O Palau Reial Major de Barcelona foi a residencia dos condes de Barcelona e dos reis de Aragón. Atópase no centro del barrio gótico da cidade, na plaça del Rei e componse basicamente de catro recinteos: o Saló del Tinell, feito construír polo rei Pedro IV de Aragón entre os anos 1359 e 1362 ó mestre de obras Guillem Carbonell. A capela palatina de Santa Àgata, do ano 1302, por ordes do rei Xaime II de Aragón e a súa esposa Branca de Nápoles. No seu interior está o retablo do condestable Pedro de Portugal, do pintor Jaume Huguet (1465). O Palau del Lloctinent, do ano 1549, encargo do rei Carlos V a Antoni Carbonell. É a sede do Arquivo Xeral da Coroa de Aragón (única do ano 1836 até 1994 e sede institucional dende entón). O Verger, xardín con soportais e dependencias ó redor, comunicado co Tinell. Foi sede do tribunal da Inquisición e hoxe é a sede do Museo Frederic Marès. Tamén forma parte do conxunto o chamado Mirador del Rei Martí, torre con cinco pisos de galerías edificada en 1555, entre o Palau del Lloctinent e o Tinell. Tense documentación do nome de Palau Major por primeira vez no ano 1116,^[1] e foi chamado así para diferencialo do Palau reial menor, que se erguía a carón da plaça de Sant Miquel, detrás da Casa de la Ciutat, e foi derrubado en 1847.

Notas editar

↑ Pladevall, Antoni (2003). L'Art gòtic a Catalunya: Dels palaus a les masies. Enciclopèdia Catalana. p. 166.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Manuel García Martín: El barri de la Catedral de Barcelona. Barcelona: Gas Natural SDG, 2000.
Eduard Carbonell i Alexandre Cirici: Grans monuments romànics i gòtics. Barcelona: Edicions 62, 1977. ISBN 84-297-1335-2.
Antoni Pladevall (dir.): L'art gòtic a Catalunya: Arquitectura, vol. III. Barcelona: Enciclopèdia Catalana, 2003. ISBN 84-412-0891-3.

Ligazóns externas editar

[1] Pladevall, Antoni (2003). L'Art gòtic a Catalunya: Dels palaus a les masies. Enciclopèdia Catalana. p. 166.

[1]