Nicolasa Quintremán

activista mapuche

Nicolasa Quintremán Calpán, nada en Alto Biobío o 4 de decembro de 1939 e finada o 24 de decembro de 2013, foi unha activista mapuche de orixe pehuenche máis coñecida pola súa férrea oposición á construción da central hidroeléctrica Ralco de Endesa xunto á súa irmá Berta.[1][2][3][4] Como parte da organización Mapu Domuche Newén (Mulleres coa forza da terra) as súas accións marcaron «o inicio das loitas sociais fronte ó impacto ambiental e social que poden xerar as grandes iniciativas deste tipo no país».[5]

Infotaula de personaNicolasa Quintremán
Biografía
Nacemento4 de decembro de 1939 Editar o valor em Wikidata
Alto Biobío, Chile Editar o valor em Wikidata
Morte24 de decembro de 2013 Editar o valor em Wikidata (74 anos)
Alto Biobío, Chile Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeChile Editar o valor em Wikidata
Actividade
OcupaciónActivista polos dereitos humanos , activista polos dereitos dos pobos indíxenas Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
IrmánsBerta Quintremán Editar o valor em Wikidata

Pertenceu á comunidade Ralco-Lepoy, instancia dende onde foi unha das artífices de diversas manifestacións en Santiago de Chile e Concepción en contra da central, e participou en varios foros internacionais onde explicou as implicancias de devandito proxecto para o pobo pehuenche, como o organizado na Comisión de Dereitos Humanos do Parlamento Europeo.[6][7] Ademais, estableceron unha demanda en contra da compañía e da Comisión Nacional do Medio Ambiente.[8]

No ano 2000, recibiu o premio Petra Kelly en Alemaña xunto á súa irmá «en honra á súa resistencia non violenta, a súa coraxe e o compromiso destas dúas mulleres que foron emblema da loita contra as mega represas».[9][10]

O 24 de decembro do 2013, o corpo de Nicolasa foi atopado flotando nas augas do encoro artificial da represa Ralco, o mesmo polo cal alcanzou notoriedade pública ó oporse tenazmente á súa construción. Aínda que o Servizo Médico Legal sinalou que a activista morreu afogada produto dunha caída accidental, para moitos a tese do accidente deixa un grande espazo a dúbidas.[11]

Notas editar

  1. El Mercurio (ed.). "Nicolasa Quintreman". Arquivado dende o orixinal o 25 de xaneiro de 2019. Consultado o 25 de xaneiro de 2019. 
  2. Muñoz, Paula. La Tercera, ed. "La herencia de Nicolasa Quintremán". Arquivado dende o orixinal o 05 de marzo de 2016. Consultado o 25 de xaneiro de 2019. 
  3. Barreno, Jorge. El Mundo, ed. "Hallan muerta a la líder indígena chilena Nicolasa Quintremán". 
  4. Vega. "Huella de Mujeres". En Vega, María Eliana; Sutherland, Juan Pablo; Jiles, Pamela; Valenzuela, María Elena; Délano, Manuel. Sexo y derechos: las nuevas batallas por la igualdad. ISBN 978-956-282-635-8. 
  5. Valencia, Roberto. La Nación, ed. "icolasa Quintremán: el símbolo de la lucha contra Endesa". Arquivado dende o orixinal o 31 de decembro de 2016. Consultado o 25 de xaneiro de 2019. 
  6. Panfichi; Tussie. Sociedad Civil, Esfera Pública y Democratización en América Latina: Andes y Cono Sur. Universidad Católica del Perú. ISBN 978-968-166-762-7. 
  7. La Razón (ed.). "Hallan muerta a la líder indígena Nicolasa Quintreman". 
  8. Nesti. "The Mapuche-Pehuenche and the Ralco Dam on the Biobio. River: The Challenge of Protecting Indigenous Land Rights" (9). 
  9. Agencias. emol.com, ed. "En Alemania premian a las hermanas Quintremán". Arquivado dende o orixinal o 26/01/2019. Consultado o 25/01/2019. 
  10. Fundación Heinrich Böll (ed.). "Pesar por la muerte de la dirigente indígena Nicolasa Quintreman". Arquivado dende o orixinal o 02 de febreiro de 2014. Consultado o 25 de xaneiro de 2019. 
  11. "La extraña muerte de Nicolasa Quintreman". 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar