Nerón

Lucio Domitio Ahenobarbo, nado en Antium (actual Anzio, Italia) o 15 de Nadal do ano 37 e finado en Roma o 9 de xuño do 68. foi o último emperador da dinastía Xulia-Claudia do Imperio Romano.

Nerón
Nome completo	Lucius Domitius Ahenobarbus
Nacemento	15 de decembro de 37
Lugar de nacemento	Antium
Falecemento	9 de xuño de 68
Lugar de falecemento	Roma
Causa	exsanguinação
Soterrado	Sepulcro dos Domícios
Nacionalidade	Roma Antiga
Relixión	relixión na Roma antiga
Ocupación	poeta, político e militar
Pai	Cneu Domício Enobarbo e Claudio
Nai	Agripina Minor
Cónxuxe	Cláudia Octávia, Popeia Sabina, Estatília Messalina, Sporus e Pitágoras
Fillos	Cláudia Augusta
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria

Gobernou do 54 ó 68 co nome de Nerón Claudio César Augusto Xermánico. Baixo o asesoramento do militar (amante da súa nai) Sexto Afranio Burro e do filósofo estoico Séneca, os cinco primeiros anos do seu reinado estiveron marcados pola clemencia, aínda que tivo encarcerado o seu irmán (e rival) Británico, a quen mandou envelenar no 55. No 59 mandou asasinar a súa nai por criticar a súa amante, Popea Sabina.

En xullo do 64, un inmenso incendio destrúe dúas terceiras partes de Roma. Nerón acusa os cristiáns e comeza a perseguilos.

No 66 trouxo de Atenas estatuas, figuras e galardóns para redecorar Roma. Gostaba de aparecer en representacións teatrais públicas. Mentres, as lexións romanas chegaban a Armenia, establecendo postos defensivos no Cáucaso pola presión do Imperio Parto.

No 68, os exércitos da Galia (Francia) e Hispania (España), xunto coa Garda Pretoriana, alzáronse contra Nerón, obrigándoo a fuxir de Roma. O Senado declarouno inimigo público e el mesmo rematou coa súa vida o 9 de xuño do 68.

Imperio Romano
Segue a: Claudio	Nerón (54-68)	Precede a: Galba
	Dinastía Xulio-Claudia