Muhammad Ayub Khan
Muhammad Ayub Khan (nado o 14 de maio de 1907[1] e finado o 19 de abril de 1974) foi un militar paquistaní, e o segundo presidente de Paquistán. Gobernou entre 1958 e 1969.
Nome orixinal | (ur) محمد ایوب خان |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 14 de maio de 1907 Rehana, Paquistán (en) |
Morte | 19 de abril de 1974 (66 anos) Rawalpindi |
Causa da morte | parada cardiorrespiratoria |
Lugar de sepultura | Rehana (en) |
Federal Minister for Interior (en) | |
23 de marzo de 1965 – 17 de agosto de 1965 | |
Federal Minister for Defence (Pakistan) (en) | |
28 de outubro de 1958 – 21 de outubro de 1966 ← Muhammad Ayub Khuhro (en) – Afzal Rahman Khan (en) → | |
2º Presidente de Paquistán | |
27 de outubro de 1958 – 25 de marzo de 1969 ← Iskander Mirza (pt) – Yahya Khan (pt) → | |
Primeiro ministro de Paquistán | |
24 de outubro de 1958 – 28 de outubro de 1958 ← Firoz Khan Nun (en) – Nurul Amin (pt) → | |
Federal Minister for Defence (Pakistan) (en) | |
25 de outubro de 1954 – 11 de agosto de 1955 | |
Commander in Chief (Pakistan Army) (en) | |
16 de xaneiro de 1951 – 26 de outubro de 1958 ← Douglas Gracey (en) – Muhammad Musa (en) → | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Raj Británico Paquistán |
Relixión | Islam e Xiísmo |
Educación | Aligarh Muslim University (en) Command and Staff College (en) Royal Military College, Sandhurst (en) Minto Circle (en) |
Actividade | |
Ocupación | político , financeiro , militar , autobiógrafo |
Período de actividade | 1928 - |
Partido político | Liga Muçulmana do Paquistão (pt) |
Lingua | Lingua urdú |
Carreira militar | |
Rama militar | Exército da Índia Britânica (pt) |
Rango militar | Mariscal de Campo |
Conflito | Segunda guerra mundial |
Familia | |
Fillos | Gohar Ayub Khan (en) |
Premios | |
Converteuse en oficial do exército indio en 1928. Loitou en Birmania durante a segunda guerra mundial e posterior a iso ascendeu ata o final dos rangos na milicia da recentemente independente Paquistán.
En 1958 o presidente paquistaní Iskander Mirza, revogou a constitución do país e Ayub pasou a ser xefe de lei marcial. Declarouse a si mesmo presidente ese mesmo ano, exiliando a Mirza. Estableceu estreitas relacións coa República Popular da China e en 1965 iniciou unha guerra coa India polo control da rexión de Caxemira. O fracaso da tomada de Caxemira, combinado co descontento polas restriccións nos comicios, induciu a disturbios e Ayub renunciou en 1969.