Martin Chalfie
Martin Chalfie, nado o 15 de xaneiro de 1947 en Chicago, Illinois (USA), é un científico estadounidense galardoado, xunto co estadounidense Roger Y. Tsien e o xaponés Osamu Shimomura, co Premio Nobel de Química do ano 2008 polo descubrimento e desenvolvemento da proteína fluorescente verde (GFP).
Martin Chalfie  | |
|---|---|
 Martin Chalfie | |
| Datos persoais | |
| Nacemento | 15 de xaneiro de 1947 (76 anos) |
| Lugar | Chicago, Illinois  Estados Unidos |
| Residencia | Estados Unidos |
| Nacionalidade | estadounidense |
| Cónxuxe | |
| Actividade | |
| Campo | |
| Alma máter | |
| Contribucións e premios | |
| Coñecido por | |
| Premios | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Estudos científicosEditar
Chalfie graduouse na Universidade Harvard e é profesor de bioloxía na Universidade de Columbia.[1] O laboratorio de Chalfie utiliza ao nematodo Caenorhabditis elegans (C. elegans) para investigar o desenvolvemento e funcionamento das neuronas. publicou máis de 200 artigos.[2]
Mentres traballaba no LMB en 1984 publicou un influente artigo «The Neural Circuit for Touch Sensitivity in C. Elegans», xunto a John Sulston e Sydney Brenner.[3]
Chalfie foi o primeiro que logrou introducir a GFP noutros organismos, nos cales a proteína tamén emitiu a fluorescencia.[4]
NotasEditar
- ↑ "The Nobel Prize in Chemistry 2008". Arquivado dende o orixinal o 11 de outubro de 2008. Consultado o 08 de abril de 2011.
- ↑ Google Scholar
- ↑ "The Neural Circuit for Touch Sensitivity in C. Elegans"
- ↑ "Nobel de Química, a innovadora herramienta para la biología - La Jornada". El Mundo (en castelán).
Véxase taménEditar
Ligazóns externasEditar
- Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 2008 (en inglés)
- Autobiografía na páxina do Instituto Nobel 2008 (en inglés)
- Perfil de Martin Chalfie en NNDB (en inglés)
- El Nobel de Química premia el descubrimiento y desarrollo de la proteína verde fluorescente(en castelán)
| Predecesor: Gerhard Ertl |
Premio Nobel de Química 2008 con Osamu Shimomura e Roger Y. Tsien |
Sucesor: Venkatraman Ramakrishnan, Thomas A. Steitz e Ada Yonath, |