Ada Yonath

química israelí

Ada Yonath, nada en Xerusalén o 22 de xuño de 1939, é unha cristalógrafa israelí recoñecida polos seus traballos pioneiros na estrutura dos ribosomas.

Modelo:BiografíaAda Yonath

(2013) Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(he) עדה יונת Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento22 de xuño de 1939 Editar o valor en Wikidata (85 anos)
Xerusalén Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade Hebrea de Xerusalén
Instituto Weizmann da Ciência (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Director de teseWolfie Traub (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoCristalografía, bioloxía, Bioloxía molecular, Bioquímica, ribosoma e Bioloxía estrutural Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Instituto Weizmann da Ciência (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónbióloga molecular, bioquímica, científica, cristalógrafa, química, profesora universitaria, investigadora Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Chicago
Q102212738 Traducir Editar o valor en Wikidata
Membro de
Influencias
Premios

Descrito pola fonteWomen In Science (en) Traducir, (p.115) Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Lifshitz-50

Traxectoria

editar

É directora do Centro de Estrutura Biomolecular Helen e Milton A. Kimmelman do Instituto Weizmann. Foi galardoada co Premio Nobel de Química en 2009.

Introduciu unha nova técnica para o estudo da cristalografía en estruturas biolóxicas, a crío bio-cristalografía, que facilita proxectos de cristalografía, os cales doutro xeito serían máis complicados de resolver.

Obtivo o seu doutoramento no Instituto Weizmann de Ciencias, e logo realizou os seus estudos postdoctorales no MIT e na Universidade Carnegie Mellon. En 1970 estableceu o único laboratorio de cristalografía de proteínas en Israel.

Premios (selección)

editar

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar
Predecesor:
Martin Chalfie,
Osamu Shimomura
e
Roger Y. Tsien
Premio Nobel de Química
 

2009
con
Venkatraman Ramakrishnan,
Thomas A. Steitz
Sucesor:
Richard Heck,
Ei-ichi Negishi
e
Akira Suzuki,