Mario Alinei

lingüista italiano

Mario Alinei, nado en Turín o 10 de agosto de 1926 e finado o 8 de agosto de 2018,[1] foi un lingüista italiano.

Infotaula de personaMario Alinei
Biografía
Nacemento10 de agosto de 1926 Editar o valor em Wikidata
Turín, Italia Editar o valor em Wikidata
Morte8 de agosto de 2018 Editar o valor em Wikidata (91 anos)
Impruneta, Italia (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Catedrático
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaImpruneta (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeItalia (1946–2018)
Reino de Italia (1926–1946) Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoLingüística Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo Utrecht (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónlingüista , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Utrecht. Q62416125 Traducir (1968–1987) , profesor emérito Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua italiana e lingua neerlandesa Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Catedrático da Universidade de Utrecht, antigo presidente do Atlas Linguarum Europae (UNESCO) e máis fundador dos Quaderni di semantica.

Alinei é un dos principais detractores xunto con Colin Renfrew do modelo "invasionista" do indoeuropeo, fronte o cal propuxo unha alternativa: a teoría da continuidade paleolítica. É ademais un especialista na lingua etrusca e defende a existencia dunha relación entre esta lingua e o maxiar de Hungría.

A teoría da continuidade paleolítica editar

Mario Alinei ten apuntado unha serie de debilidades do modelo invasionista, especialmente a ausencia de probas arqueolóxicas determinantes[2][3], a dependencia ideolóxica[4] e o feito de que este modelo sería único no mundo. A partir desas feblezas, postulou, como o fixo tamén Renfrew[3], a súa invalidez e a necesidade de buscar unha explicación alternativa.

Controvertida en medios universitarios, a teoría da continuidade paleolítica, da que é o autor, suxire unha diferenciación lingüística entre as linguas de Europa non posterior, senón anterior ao Neolítico. Chega, inclusive, a pór en todo caso en dúbida, a importancia da familia de linguas indoeuropeas, declarando: « Máis importante é o feito que Renfrew ten mostrado, que os termos neolíticos comúns de numerosas linguas indoeuropeas poden ser considerados como vocábulos emprestados[2]. »

Suxire tamén que a diferenciación entre as linguas de Europa ocorreu no Mesolítico.

Obras publicadas editar

  • Dal totemismo al cristianesimo popolare: Sviluppi semantici nei dialetti italiani ed europei, Filologia, linguistica, semiologia, Edizioni dell'Orso, 1984
  • Lingua e dialetti: Struttura, storia e geografia, Collana Studi linguistici e semiologici, editor Il Mulino, 1985
  • Origini delle lingue d'Europa, Collezione di Testi e di Studi, I volume 1996, II volume 2000, editor Il Mulino
  • Etrusco: una forma arcaica di ungherese, editor Il Mulino, 2003.
  • Il sorriso della Gioconda, editor Il Mulino -2006.

Notas editar

  1. Na marcha do Prof. Mario Alinei (1926-2018), IDG, acceso o 13 de agosto 2018.
  2. 2,0 2,1 ALINEI, M. 1997, « Toward an Invasionless Model of Indoeuropean Origins : The Continuity Theory », Papers from the EEA Third Annual Meeting at Ravenna 1997 - Vol. I Pre-and Protohistory – Editado por M. Pearce e M. Tosi, BAR International Series 717, pp. 31-33.
  3. 3,0 3,1 RENFREW, C. 1987, Archaeology and Language: The Puzzle of Indo-European Origins, Londres: Pimlico.
  4. DEMOULE, J-P. 1999, « Destin et usages des Indo-Européens », in Mauvais temps, n° 5, juillet 1999, Syllepse.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar

  • Site de la PCT : acceso a numerosos artigos de Alinei.
  • [1] Aspectos da Teoría da Continuidade Paleolítica aplicada á área galega.