Manuel Milà i Fontanals
Manuel Milà i Fontanals, nado en 1818 en Vilafranca del Penedès e finado en 1884, foi un filólogo, erudito e escritor. Considérase un dos impulsores da Renaixença, mercé aos seus esforzos na restauración dos Jocs Florals (Xogos florais), e no campo ortográfico.
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 4 de maio de 1818 ![]() Vilafranca del Penedès, España ![]() |
Morte | 16 de xullo de 1884 ![]() Vilafranca del Penedès, España ![]() |
Lugar de sepultura | Cementiri de Vilafranca del Penedès (en) ![]() ![]() |
Catedrático de universidade | |
![]() | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España ![]() |
Educación | Universidade de Cervera ![]() |
Actividade | |
Ocupación | filólogo , romanista , historiador da literatura , escritor , crítico literario ![]() |
Empregador | Universidade de Barcelona ![]() |
Membro de | |
Movemento | Renaixença ![]() |
Alumnos | Marcelino Menéndez Pelayo ![]() |
Lingua | Lingua catalá e lingua castelá ![]() |
Familia | |
Irmáns | Pau Milà i Fontanals (pt) ![]() ![]() |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e1/MilaIFontanals.jpg/220px-MilaIFontanals.jpg)
Traxectoria
editarLicenciouse en Dereito nos Estudis Generals de Barcelona. Entre 1838 e 1844 estuda en París, investigando directamente sobre manuscritos a poesía provenzal. A partir de 1845, retorna a Cataluña, doutorase en Filosofía e Letras e un ano despois gaña a cátedra de Literatura na Universidade de Barcelona.
Cabe notar a súa actividade como historiador da literatura medieval catalá e a súa intervención, a fins do século XIX, nas polémicas sobre a unificación da ortografía. Propuxo, en 1861, a división dialectal do catalán en dous grandes bloques: oriental e occidental.
Obra
editarEstudou con novas perspectivas a poesía popular catalá:
- Observacions sobre la poesía popular (1853).
- Romancerillo Catalán (1882).
A poesía trobadoresca;
- De los trovadores en España (1861).
A literatura castelá antiga;
- De la poesia heroico-popular castellana (1874).
A literatura catalá antiga;
- Resenya històrica i crítica dels antics poetes catalans.
O psicoloxismo escocés;
- Principios de Estética (1857-1869).
As súas Obras completas, foron editadas por Marcelino Menéndez Pelayo de 1886 a 1896.