Wikipedia

Lorenzo da Ponte

Emanuele Conegliano, coñecido como Lorenzo da Ponte, nado en Cèneda (Treviso) o 10 de marzo de 1749 e finado en Nova York o 1 de agosto de 1838, foi un poeta e libretista italiano, coñecido sobre todo como autor dos libretos de tres grandes óperas de Mozart.

Lorenzo da Ponte
Lorenzo da Ponte.jpg
Nome completoLorenzo Da Ponte
AlcumeLesbonico Pegasio
Nacemento10 de marzo de 1749
Lugar de nacementoCeneda e Vittorio Veneto
Falecemento17 de agosto de 1838
Lugar de falecementoNova York
SoterradoCalvary Cemetery e 11th Street Catholic Cemetery
NacionalidadeRepública de Venecia
RelixiónIgrexa católica
Ocupaciónlibretista, tradutor, dramaturgo, compositor, poeta, escritor e compositor de cancións
Na rede
IMDB: nm0196153 Allocine: 419513 Allmovie: p170232
Spotify: 5dbM0zGsYKXSx3YT5nOzoA Musicbrainz: 6fa8dd85-b6a8-47c0-8304-9973017dd520 Discogs: 862839 IMSLP: Category:Da_Ponte,_Lorenzo WikiTree: Conegliano-1 Find a Grave: 11764 Editar o valor em Wikidata
[ editar datos en Wikidata ]

TraxectoriaEditar

Naceu nunha familia xudía. En 1763 toda a familia converteuse ó catolicismo e tomou o nome do bispo que oficiou o bautismo. Máis tarde da Ponte fíxose sacerdote e viviu en Venecia. Porén, nesa cidade levou unha vida libertina e disoluta, ata que en 1779 foi expulsado da República de Venecia. Trasladouse a Viena mercede ó interese demostrado por Antonio Salieri e pola súa habilidade, xa manifesta, de libretista. Nesa cidade alcanzou o posto de poeta oficial da corte do emperador Xosé II. Naqueles anos era case obrigatorio que as óperas estivesen cantadas en italiano, e da Ponte foi quen de producir numerosos libretos de éxito para diferentes músicos.

Desa época data a súa amizade e colaboración co compositor Vicente Martín y Soler, ó que italianizou como Martino nas súas Memorias (Una cosa rara, ossia, bellezza ed onestà, L'arbore di Diana e Il Burbero di buon cuore). Tamén colaborou con Mozart na creación de tres obras mestras: Le nozze di Figaro (1786), a partir da comedia de Beaumarchais, Don Giovanni (1787) e Così fan tutte (1790).

Trala morte de Xosé II en 1790, da Ponte caeu en desgraza na corte, e en 1791 viuse obrigado a afastarse de Viena. Perdeu a súa popularidade, e entre 1792 e 1805 residiu en Londres. Posteriormente trasladouse ós Estados Unidos, e tras algunhas voltas, estableceuse en Nova York. Alí dedicouse á ensinanza da lingua e a literatura italianas, e intentou, se ben con pouco éxito, promover a constitución dun primeiro teatro operístico.

Entre 1823 e 1827 publicou as súas Memorias en catro volumes, ocupándose da redacción definitiva entre 1829 e 1830. Nesa época publicouse tamén o Anti Da Ponte, un libelo contra as súas capacidades poéticas.

ObrasEditar

LibretosEditar

Textos para cantatas e oratoriosEditar

EscritosEditar

  • Memorie, catro volumes (Nova York, 1823-27).

Véxase taménEditar

Ligazóns externasEditar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lorenzo_da_Ponte&oldid=5938266»