Lingua púnica
A lingua púnica,[1] tamén chamada cananeo[2] ou fenicio-púnico, é unha variedade extinta da lingua fenicia, unha lingua cananita da familia semítica. Foi falada no noroeste de África e en varias illas mediterráneas polos púnicos durante a antigüidade clásica, dende o século -VIII até o século VI.[3][4][5][6][7][8]
Púnico 𐤃𐤁𐤓𐤉𐤌 𐤐𐤍𐤉𐤌 Dabarīm Pōnnim | ||
---|---|---|
Falado en: | ||
Extinción: | século -VIII até o século VI | |
Familia: | Linguas afroasiáticas linguas semíticas Linguas semíticas occidentais Linguas semíticas centrais Linguas semíticas noroccidentais Linguas cananeas Lingua fenicia Púnico | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | --
| |
ISO 639-2: | --- | |
ISO 639-3: | xpu
| |
Mapa | ||
Status | ||
Notas
editar- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para púnico.
- ↑ Adams, James Noel (2008). Cambridge University Press, ed. Bilingualism and the Latin Language. ISBN 978-0-5217-3151-5.
- ↑ Moscati, Sabatino (2001). The Phoenicians (en inglés). I.B.Tauris. p. 200. ISBN 9781850435334.
- ↑ Palma, Salvatore Di (2014-11-18). L'Histoire des marques depuis l'antiquité jusqu'au moyen âge (en francés). Société des Ecrivains. p. 139. ISBN 9782342031201.
- ↑ Jouhaud, Edmond Jules René (1968). Historie de lA̕frique du Nord (en francés). Éditions des Deux Cogs dÓr. p. 22.
- ↑ Camps, Gabriel (2015-10-09). L'Afrique du Nord au féminin (en francés). Perrin (réédition numérique FeniXX). p. 45. ISBN 9782262057435.
- ↑ Temporini, Hildegard (2016-09-26). Politische Geschichte (Provinzen und Randvölker: Allgemeines; Britannien, Hispanien, Gallien) (en francés). Walter de Gruyter GmbH & Co KG. p. 664. ISBN 9783110882070.
- ↑ Caruana, A. A. (1852). Report on the Phœnician and Roman Antiquities in the Group of the Islands of Malta (en inglés). U.S. Government Printing Office. p. 50.
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Hoftijzer, Jacob, e Karel Jongeling. 1985. Dictionary of the north-west Semitic inscriptions. With appendices by R. C. Steiner, A. Mosak-Moshavi, e B. Porten. 2 vols. Handbuch der Orienatlistik, Erste Abteilung: Der Nahe und Mittlere Osten 2. Leiden, The Netherlands: Brill.
- Jongeling, K. 2008. Handbook of Neo-Punic Inscriptions. Tübingen: Mohr Siebeck.
- Jongeling, K., e Robert M Kerr. 2005. Late Punic Epigraphy: An Introduction to the Study of Neo-Punic and Latino-Punic Inscriptions. Tübingen: Mohr Siebeck.
- Kerr, Robert M. 2010. Latino-Punic Epigraphy: A Descriptive Study of the Inscriptions. Tübingen: Mohr Siebeck.
- Krahmalkov, Charles. 1970. "Studies in Phoenician and Punic Grammar." Journal of Semitic Studies 15, no.2: 181–88.
- --. 2000. Phoenician-Punic dictionary. Studia Phoenicia 15. Leuven, Belgium: Peeters.
- --. 2001. A Phoenician-Punic grammar. Handbook of Oriental Studies: Section One, the Near East and the Middle East 54. Leiden, The Netherlands: Brill.
- Schmitz, Philip C. "Phoenician-Punic Grammar and Lexicography in the New Millennium." Journal of the American Oriental Society 124, no. 3 (2004): 533-47. doi:10.2307/4132279.
- Segert, Stanislav. 1976. A Grammar of Phoenician and Punic. München: C.H. Beck.
- --. 2003. "Phoenician-punic: Grammar and dictionary." Archív Orientální 71. no. 4: 551–56.
- Tomback, Richard S. 1978. A comparative Semitic lexicon of the Phoenician and Punic languages. Missoula, MT: Scholars.
Ligazóns externas
editarLinguas semíticas | ||
---|---|---|
Ugarítico † | Fenicio † | Púnico † | Hebreo | Amonita † | Moabita † | Edomita † | Arameo | Acadio † | Babilonio † | Asirio † | Árabe | Sudarábiga | Etiópico
|