Lina Wertmüller

directora de cinema e guionista italiana

Arcangela Felice Assunta Wertmüller von Elgg Spanol von Braueich, nada en Roma o 14 de agosto de 1928 e finada na mesma cidade o 9 de decembro de 2021,[1] foi unha directora de cinema e guionista italiana.

Infotaula de personaLina Wertmüller

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(it) Arcangela Felice Assunta Wertmüller von Elgg Spañol von Braueich Editar o valor em Wikidata
14 de agosto de 1928 Editar o valor em Wikidata
Roma, Italia Editar o valor em Wikidata
Morte9 de decembro de 2021 Editar o valor em Wikidata (93 anos)
Roma, Italia Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeItalia Editar o valor em Wikidata
EducaciónAcademia Nacional de Artes Dramáticas Silvio D'Amico (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoDirección de cine e film screenwriting (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónguionista , realizadora , letrista , directora de cinema , dramaturga Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1963 Editar o valor em Wikidata -
LinguaLingua italiana Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeEnrico Job
FillosZulima Editar o valor em Wikidata
ParentesMassimo Wertmüller (pt) Traducir (sobriño) Editar o valor em Wikidata
Premios

Páxina weblinawertmuller.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm0921631 Allocine: 11463 Rottentomatoes: celebrity/770912507 Allmovie: p116446
Musicbrainz: e1104ed2-9000-483b-888b-7b61cd9c9dc2 Discogs: 881728 Deezer: 499952 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Descendente dunha familia aristocrática suíza, comezou a súa carreira como actriz. En 1962 traballou como axudante de dirección no filme de Federico Fellini . O ano seguinte debutou na dirección con I Basilischi, filme cun tema principal (a vida das xentes do sur de Italia) que foi recorrente nos seus traballos posteriores.

A este filme seguírono outros que tamén tiveron certo éxito, mais non foi ata 1972 cando Wertmüller recibiu o recoñecemento internacional cunha serie de catro filmes protagonizados por Giancarlo Giannini. O último foi Pasqualino Settebellezze (1976), que recibiu catro candidaturas aos premios Oscar e foi un éxito internacional. Con este filme, Wertmüller pasou á historia por ser a primeira muller en ter unha candidatura ao Oscar á mellor dirección.[2]

A pesar de seguir tendo unha carreira prolífica dende entón, ningún dos seus filmes posteriores logrou tanta repercusión como estes catro con Giannini.

Política editar

En xeral, os filmes de Wertmüller reflicten os seus propios compromisos políticos, sendo os seus principais protagonistas ou ben anarquistas ou ben feministas (ou ambos), e a acción principal céntrase en conflitos de natureza política ou socio-económica. A pesar diso, os filmes de Wertmüller raramente son didácticos, e adoitan reflectir as súas propias sensibilidades iconoclastas. En Travolti da un insolito destino nell'azzurro mare d'agosto (1974), por exemplo, conta a historia da dona dun rico industrial que só se sente realizada logo de ser «dominada» por un mariñeiro comunista.

Filmografía editar

Notas editar