Lavr Kornilov
Lavr Georgievich Kornilov (en ruso: Лавр Георгиевич Корнилов), nado en Ust-Kamenogorsk o 18 de xullo de 1870 e finado en Krasnodar o 13 de abril de 1918, foi un xeneral do exército ruso, máis coñecido polo intento de golpe de Estado ó Goberno provisional de Aleksandr Kerenskii, durante a Revolución Rusa de 1917.
Traxectoria editar
Naceu en Stanitsa Karkaralinskaya (станица Каркаралинская), no seo dunha familia cosaca de Semirechie. Exerceu como militar de profesión no exército do Imperio Ruso. Durante 1890 e 1904 liderou varias expedicións en Xinjiang, Afganistán e Irán e adquiriu coñecemento en diversos idiomas centroasiáticos. Durante a Guerra Ruso-Xaponesa foi condecorado coa Cruz de San Xurxo pola súa afouteza e ascendido ó grao de coronel.
Serviu como agregado militar na China durante 1907-11 e en calidade de Comandante Xeneral dirixiu a división de infantaría ó comezo da primeira guerra mundial, pero en abril de 1915 foi capturado polos austríacos. Fuxindo en 1916, foille concedido o mando do Distrito Militar de Petrogrado e en xullo de 1917 foi nomeado Comandante en Xefe das forzas armadas do goberno provisional.
O Xeneral Kornilov decidiu intervir na caótica situación de Rusia porque, ó igual que a clase media da época, cría que a constante deterioración da nación a convertería nunha anarquía e que unha derrota militar sería desastrosa para o orgullo e honra rusos. Lenin e os seus espías alemáns -dixo Kornilov- deben ser executados, os soviéticos erradicados, a disciplina militar restaurada e o goberno provisional reestruturado.
En agosto de 1917 Kornilov realizou un chamamento a todos os rusos para “salvar as súas terras” e ordenou ás súas tropas avanzar cara Petrogrado. Incerto no número de tropas inimigas, Kerenskii (Líder do Goberno Provisional) viuse obrigado a pedir axuda de todas partes, incluíndo a Garda Vermella bolxevique.
Logo do seu errado golpe de estado en setembro de 1917, Kornilov foi sentenciado a arresto domiciliario. A partir de entón, os bolxeviques fixéronse co poder no territorio ruso. De volta, fuxindo do encarceramento, Kornilov viaxou cara Novorcherkassk, onde xunto ó Xeneral Mikhail Alekseiev colaborou na formación do contra-revolucionario Exército Voluntario. Morreu en Krasnodar en abril de 1918, durante un enfrontamento co Exército Vermello, cando unha granada inimiga explotou no seu cuartel.
Véxase tamén editar
A Galipedia ten un portal sobre: Rusia |
Outros artigos editar
Bibliografía editar
- Pipes, Richard (1990). The Russian Revolution. Knopf.
- Figes, Orlando (1996). A People's Tragedy. Viking.