Os bolxeviques (do ruso большевик, 'membro da maioría') eran unha fracción dentro do Partido Obreiro Socialdemócrata de Rusia, dirixida por Vladímir Ilich Uliánov (Lenin), contraposta ós menxeviques, dirixidos por Julius Martov.

Reunión bolxevique.

Polémica en 1903 editar

A división tivo lugar no Segundo Congreso do partido, celebrado en Bruxelas e Londres en 1903. As teses propostas por Lenin foron:

  1. A loita pola ditadura do proletariado como instrumento necesario da revolución para avanzar cara ao socialismo.
  2. A alianza da clase obreira co campesiñado para derribar a autocracia rusa, levar a cabo os obxectivos democráticos da revolución e enfrontar as vacilacións e traizóns da burguesía.
  3. A liquidación dos latifundios terratenentes e a entrega da terra ós campesiños.
  4. O recoñecemento do dereito á autodeterminación das nacións oprimidas por Rusia.
  5. A condición de pertencer a unha organización do partido para ser considerado membro del.
  6. A necesidade de construír un partido cunha organización interna baseada no "centralismo democrático", con militantes profesionais, que garantisen a homoxeneidade ideolóxica e a capacidade de organización, e que debían portar como programa revolucionario que o proletariado conquistase o poder político (ditadura do proletariado), para levar a cabo a revolución.

Debido á diversidade dos temas debatidos, as votacións flutuaron a favor ou en contra das propostas de Lenin. Foi aprobado un programa mínimo contra a autocracia e un programa máximo cara ó socialismo cos puntos de vista leninistas, excepto no referinte ó tema de terras, pois esixíase unicamente a devolución das terras arrebatadas polos terratenentes ós campesiñado. Nos temas organizativos foron aprobadas as propostas de Martov. Porén, na fase final do congreso, cando se ía elixir a dirección do partido, a correlación de forzas inverteuse de novo debido ó retiro dalgúns delegados, ós que o congreso negou propostas do seu interese. Os alcumes de bolxevique (a maioría) e menxevique (a minoría), proveñen do resultado da elección do Comité Central e do Comité de Redacción do periódico Iskra, que porén quedaría en mans dos menxeviques pouco despois do congreso.

Distanciamento cos menxeviques editar

Trala derrota da Revolución de 1905, os bolxeviques mantiveron a súa estratexia radical polo establecemento dunha ditadura de obreiros e campesiños. No referinte ó programa agrario esixiron a nacionalización da terra e a súa entrega ós labregos. No organizativo demandaron manter as estruturas clandestinas do partido. Todo isto conduciu á escisión dos menxeviques en 1912.

Guerra e revolución editar

Tralo estoupido da primeira guerra mundial os bolxeviques aliñáronse co sector "internacionalista" da socialdemocracia europea, opoñéndose á "defensa da patria" (sostida polos chamados "defensistas") e defendían o rexeitamento da guerra imperialista e a conversión nunha guerra civil revolucionaria. Os menxeviques dividíronse entón, ó facerse a maioría dos seus dirixentes defensista, mentres Martov encabezou un grupo internacionalista, que porén seguiu organizativamente separado dos bolxeviques, e politicamente enfrontado por diverxencias similares ás sostidas desde 1903.

Tralo triunfo da Revolución Rusa de 1917, xa no goberno, a fracción bolxevique tomou o nome de Partido Comunista de Rusia (bolxevique), logo Partido Comunista da Unión Soviética (bolxevique). Non sería ata 1952 cando eliminaron a referencia "bolxevique" do nome oficial do partido, que pasou a denominarse Partido Comunista da Unión Soviética.

O termo utilízase decotío como sinónimo de comunista, aínda que este propiamente non o sexa.

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar