Lobo frontal

O lobo frontal ou lóbulo frontal é un lobo cerebral do córtex cerebral. Nos seres humanos é unha parte altamente desenvolvia e dunha medida superior á do resto dos animais. Atópase situado por diante dos lobos parietais. Filoxenéticamente é o máis tardío e iso quere dicir que soamente está desenvolvido en animais máis complexos, en especial os homínidos.

Desenvolvemento

Nos humanos, o lóbulo frontal alcanza a súa plena madurez cara ao final dos 20 anos,^[1] que marca a madurez cognitiva asociada á idade adulta. Porén, unha pequena cantidade de atrofia é normal no lobo frontal da persoa envellecida. Fjell, en 2009, estudou a atrofia do cerebro en persoas de 60 a 91 anos. Os 142 participantes sans foron escaneados mediante MRI. Os seus resultados comparáronse cos de 122 participantes con enfermidade de Alzheimer. Un seguimento un ano despois mostrou que houbo un descenso volumétrico marcado nos pacientes con alzhéimer e un descenso moito menor (un 0,5% de media) no grupo san.^[2] Estes achados corroboran os de Coffey, que en 1992 indicou que o lóbulo frontal diminúe de volume aproximadamente un 0,5-1% ao ano.^[3]

Funcións

As súas funcións relaciónanse coa atención, a memoria a longo termo e a capacidade de planificar a propia acción mediante a elección e o establecemento dos obxectivos. Tamén é responsábel do mecanismo que permite comparar feitos ou corpos e chegar a conclusións sobre semellanzas e diferenzas entre eles. A afectación da área 44, chamada tamén área de Broca e contida dentro do lobo frontal, provoca unha afasia denominada afasia de Broca. Esta área encárgase da produción da linguaxe.

Notas

↑ Giedd JN, Blumenthal J, Jeffries NO, Castellanos FX, Liu H, Zijdenbos A, Paus T, Evans AC, Rapoport JL (outubro 1999). "Desenvolvemento cerebral durante a infancia e a adolescencia: un estudo de resonancia magnética lonxitudinal". Nature Neuroscience 2: 861–3. PMID 10491603. doi:10.1038/13158.
↑ Fjell AM, Walhovd KB, Fennema Notestine C, McEvoy LK, Hagler DJ, Holland D, Brewer JB, Dale AM (decembro 2009). "Atrofia cerebral dun ano evidente no envellecemento saudable". The Journal of Neuroscience 29 (48): 15223–31. PMC 2827793. PMID 19955375. doi:10.1523/JNEUROSCI.3252-09.2009.
↑ Coffey CE, Wilkinson WE, Parashos IA, Soady SA, Sullivan RJ, Patterson LJ, Figiel GS, Webb MC, Spritzer CE, Djang WT (marzo 1992). "Anatomía cerebral cuantitativa do envellecemento do cerebro humano: un estudo transversal mediante resonancia magnética". Neuroloxía 42: 527–36. PMID 1549213. doi:10.1212/wnl.42.3.527.

Véxase tamén

Outros artigos

Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

----

Este artigo sobre medicina é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] Giedd JN, Blumenthal J, Jeffries NO, Castellanos FX, Liu H, Zijdenbos A, Paus T, Evans AC, Rapoport JL (outubro 1999). "Desenvolvemento cerebral durante a infancia e a adolescencia: un estudo de resonancia magnética lonxitudinal". Nature Neuroscience 2: 861–3. PMID 10491603. doi:10.1038/13158.

[2] Fjell AM, Walhovd KB, Fennema Notestine C, McEvoy LK, Hagler DJ, Holland D, Brewer JB, Dale AM (decembro 2009). "Atrofia cerebral dun ano evidente no envellecemento saudable". The Journal of Neuroscience 29 (48): 15223–31. PMC 2827793. PMID 19955375. doi:10.1523/JNEUROSCI.3252-09.2009.

[3] Coffey CE, Wilkinson WE, Parashos IA, Soady SA, Sullivan RJ, Patterson LJ, Figiel GS, Webb MC, Spritzer CE, Djang WT (marzo 1992). "Anatomía cerebral cuantitativa do envellecemento do cerebro humano: un estudo transversal mediante resonancia magnética". Neuroloxía 42: 527–36. PMID 1549213. doi:10.1212/wnl.42.3.527.

[1]

[2]

[3]