Afasia

deterioración da linguaxe despois de ter sido adquirida de xeito normal

A afasia é un trastorno da linguaxe, consistente na deterioración da linguaxe despois de ter sido adquirida de xeito normal e sen déficit intelectual correlativo. O termo afasia foi acuñado en 1864 polo médico francés Armand Trousseau.

Aviso médico
Aviso médico
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

Causas editar

As causas principais son:

A dificultade da linguaxe máis común dos afásicos é a incapacidade para falar correctamente por problemas de decodificación, memoria e de sintaxe. Debido a que os afásicos frústranse con facilidade, é destacábel o papel da relaxación, o xogo, a pantomima e das actividades interesantes para o suxeito, xunto co adestramento auditivo intenso.

Tipos editar

 

Afasia de Broca ou afasia motora
por lesión na área de Broca, que se pode tamén estender ao córtex frontal adxacente[1]. Vese afectada principalmente a emisión verbal, que fica moitas veces reducida a unha palabra ou algunhas expresións estereotipadas. A linguaxe espontánea é sempre pobre e asume un estilo "telegráfico": substantivos ou formas nominais do verbo (o chamado agramatismo). A perturbación afecta á realización das sílabas fónicas, sen realmente afectar o sistema fonolóxico. Pertúrbase tamén a escrita (agrafía). Non se ven afectadas, porén, a recepción dos signos verbais, a comprensión ou a lectura.
Afasia de Wernicke ou afasia sensorial
por lesións na área de Wernicke (rexión temporal). A fala é fluída, mais resulta difícil de comprender debido a que se deforman as palabras (parafasia literaria), substitúense os termos esperados por outros (parafasia verbal) e prodúcense iteracións (perseveración). O mesmo acontece na escrita (paragrafía) e na lectura en voz alta (paralexia). Vense afectadas a comprensión oral e escrita. Distínguense tres tipos de afasias sensoriais, posibelmente relacionadas con áreas distintas da zona de Wernicke:
  • unha con xordeira verbal,
  • outra con incomprensión verbal,
  • outra dominada pola desorganización da atención.
Afasia de condución
por lesións do fascículo arqueado (xunción paríeto-temporal posterior). Consiste nunha perturbación da repetición das palabras e frases e por unha linguaxe espontánea, perturbada por "engavetamentos" (telescopages en francés) de palabras e por autocorreccións. O mesmo que na afasia de Broca, a comprensión non se ve afectada.
Afasia global transitoria
cando se interrompe temporalmente o rego sanguíneo na arteria cerebral media.

Notas editar

  1. Carme Junqué, Olga Bruna e Maria Mataró Neuropsicología del lenguaje: funcionamiento normal y patológico. Elsevier España, 2004, páxina 55

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Trastornos da linguaxe
trazo articular fala ortofonía voz comprender escrita sintaxe oralidade lectura lexemas ortografía movemento entoación
ausencia
-
afasia e afasia evolutiva
-
afonía agnosia agrafía agramatismo alalia alexia anomia
-
apraxia
-
dificultade disartria disfasia disfemia disfonía
-
disgrafía
-
dislalia dislexia
-
disortografía dispraxia disprosodia
erro
-
parafasia
-
-
-
paragrafía
-
-
paralexia
-
-
-
-