Julian Schwinger
Julian Seymour Schwinger, nado o 21 de febreiro de 1918 e finado o 16 de xullo de 1994, foi un físico teórico norteamericano. Formulou a teoría de renormalización e predixo o fenómeno dos pares electrón-positrón coñecido como o efecto Schwinger. Compartiu o Premio Nobel de Física en 1965 polo seu traballo na electrodinámica cuántica (QED), xunto con Richard Feynman e Shinichiro Tomonaga.
Julian Schwinger  | |
|---|---|
 Julian Seymour Schwinger | |
| Datos persoais | |
| Nacemento | 21 de febreiro de 1918 |
| Lugar | Nova York |
| Falecemento | 16 de xullo de 1994 (76 anos) |
| Lugar | Os Ánxeles, Estados Unidos |
| Causa | cancro de páncreas |
| Soterrado | Mount Auburn Cemetery |
| Nacionalidade |  estadounidense |
| Actividade | |
| Campo | físico teórico |
| Alma máter | Universidade da Cidade de Nova York |
| Director de tese | Isidor Isaac Rabi |
| Alumnos de tese | Roy Glauber Ben R. Mottelson Sheldon Lee Glashow Walter Kohn Bryce DeWitt Daniel Kleitman Sam Edwards Gordon Baym Alain Phares Kenneth A. Johnson Jack Ng |
| Contribucións e premios | |
| Coñecido por | Electrodinámica cuántica |
| Premios | Premio Nobel de Física en 1965 |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Schwinger naceu en Nova York e estudou no City College of New York. Despois foi transferido á Universidade de Columbia, onde recibiu a súa B.A. (graduación) en 1936 e o seu Ph.D. (doutoramento, supervisado por Isidor Isaac Rabi) en 1939. Traballou na Universidade de California, Berkeley (con Robert Oppenheimer) pasando loga á Universidade de Purdue.
Durante a segunda guerra mundial Schwinger traballou no Laboratorio de Radiación do MIT, dando o soporte teórico para o desenvolvemento do radar. Intentou aplicar o seu coñecemento como físico nuclear ós problemas de enxeñaría do electromagnetismo, e chegou ós resultados da dispersión nuclear. De resultas, Schwinger comezou a aplicar o seu coñecemento da radiación á física cuántica.
Logo da guerra, Schwinger deixou Purdue pola Universidade Harvard, onde ensinou dende 1945 a 1972. Casou en 1947. Durante este tempo, desenvolveu o concepto de renormalización, que explicaba o Efecto Lamb no campo magnético do electrón. No seu estudo das partículas elementais,chegou á conclusión de que os neutrinos poden pertencer a múltiples variedades, asociadas cos tipos de leptóns como o electrón e o muón, o que foi verificado experimentalmente en anos recentes.
Tendo supervisado máis de setenta disertacións doutorais, Schwinger é coñecido como un dos máis prolíficos asesores en física. Catro dos seus estudantes gañaron o Premio Nobel: Roy J. Glauber, Ben Roy Mottelson, Sheldon Lee Glashow e Walter Kohn (este último en Química).
Na súa longa carreira, non conforme coa complexidade doutras explicacións dos experimentos con partículas elementais, Schwinger desenvolveu a teoría fonte. Schwinger deixou Harvard en 1972 por unha posición na Universidade de California, Los Ángeles onde continuou co seu traballo na source theory, ata a súa morte.
Schwinger e FeynmanEditar
Como físico famoso, Schwinger foi comparado ocasionalmente con outro lendario físico da súa xeración, Richard Feynman. Schwinger fixo física dun xeito máis matemático, especialmente na Teoría cuántica de campos. Por contraste, Feynman foi máis intuitivo e o seu seguido diagrama de Feynman aproxímase a QFT. Schwinger discrepou cos diagramas de Feynman ata rexeitalos completamente nas súas clases.
Véxase taménEditar
BibliografíaEditar
- Mehra, Jagdish and Milton, Kimball A. Climbing the Mountain: the scientific biography of Julian Schwinger, Oxford University Press, 2000.
- Milton, Kimball (2006-10-9). arXiv, ed. "Julian Schwinger: Nuclear Physics, the Radiation Laboratory, Renormalized QED, Source Theory, and Beyond".
- Schweber, Sylvan S., QED and the men who made it : Dyson, Feynman, Schwinger, and Tomonaga. Princeton Univ. Press, 1994.
Outros artigosEditar
- Modelo de Schwinger
- Ecuación de Schwinger-Dyson
- Principio variacional de Schwinger
- Acción de Rarita-Schwinger
- Ecuación de Lippmann-Schwinger