José María Merino
José María Merino Sánchez, nado na Coruña o 5 de marzo de 1941 é un escritor en lingua castelá. En 2013 recibiu o Premio Nacional de Narrativa de España pola súa novela El río del Edén e en 2021 o Premio Nacional das Letras Españolas.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) José María Merino Sánchez 5 de marzo de 1941 (83 anos)A Coruña, España |
| Datos persoais | |
| Residencia | Madrid |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor , crítico literario , novelista |
| Membro de | |
| Xénero artístico | Conto |
| Lingua | Lingua castelá |
Familia | |
| Fillos | Ana Merino |
Premios
| |
   | |
En 2022 foi Premio Rosalía de Castro do PEN Club.[1]
Traxectoria
editarAínda que naceu en Galicia, pouco despois a familia marchou á cidade do pai, León, onde pasou a infancia e a adolescencia. Estudou dereito na Universidade Complutense de Madrid e logo de exercer un tempo como avogado, ingresou como funcionario no Ministerio de Educación. Foi director do Centro das Letras do Ministerio de Cultura[2] (1987-1989).
En 1972 publicou o seu primeiro libro, o poemario Sitio de Tarifa. Aínda que Merino é sobre todo coñecido polas súas novelas e contos, a primeira novela publicouna en 1976, Novela de Andres Choz.
Dende 2008, é membro da RAE, tamén é membro correspondente da Academia Panameña da Lingua e da Academia Norteamericana da Lingua Española.[2]
Obra
editarPor favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
- Sitio de Tarifa (1972).
- Cumpleaños lejos de casa (1973).
- Novela de Andrés Choz (1976).
- El caldero de oro (1981).
- Cuentos del reino secreto (1982).
- La orilla oscura (1985).
- El viajero perdido (1990).
- Los trenes del verano -No soy un libro- (1992).
- Las visiones de Lucrecia (1996).
- Intramuros (1998).
- Los invisibles (2000).
- El heredero (2003).
- El lugar sin culpa (2006).
- La sima (2009).
- El río del Edén (2012).
Recoñecementos
editarPor favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
En 2013 recibiu Premio Nacional de Narrativa de España, pola súa novela El río del Edén e en 2021 o Premio Nacional das Letras Españolas.[2]
Notas
editar- ↑ Diario, Nós (2022-10-31). "Os premios Rosalía de Castro do PEN Clube xa teñen gañadoras". Nós Diario. Consultado o 2022-11-01.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Redacción (28 de outubro de 2021). "José María Merino, Premio Nacional de las Letras Españolas 2021". eldiario.es (en castelán). Consultado o 4 de novembro de 2023.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: José María Merino  |
Bibliografía
editar- Dicionario biográfico de Galicia. Ir Indo Edicións. 2010-2011.
- Enciclopedia Microsoft Encarta (DVD) (en castelán). Microsoft Corporation. 2009.
- Gran Enciclopedia Galega (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Aparisi, Luis M. (2016). Gallegos en la Real Academia Española (PDF) (en castelán). Asociación Cultural da Vieira.