José María Cornejo
José María Cornejo, nado en San Vicente o 10 de novembro de 1788 e finado no mesmo San Vicente o 24 de novembro de 1864, gobernou a República do Salvador como Xefe Supremo do 30 de xaneiro de 1829 ao 16 de febreiro de 1830, e do 4 de decembro de 1830 ao 3 de abril de 1832.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 10 de novembro de 1788 San Vicente, O Salvador |
| Morte | 24 de novembro de 1864 (76 anos) San Vicente, O Salvador |
Jefe Supremo del Estado de El Salvador (en)  | |
| 4 de decembro de 1830 – 3 de abril de 1832 ← José Damián Villacorta (en) – Francisco Morazán (pt) → | |
| Jefe Supremo del Estado de El Salvador (en) | |
| 30 de xaneiro de 1829 – 16 de febreiro de 1830 ← Mariano Prado (en) – José Damián Villacorta (en) → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | O Salvador United Provinces of Central America (en) Imperio Español República Federal da América Central (pt) |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Cónxuxe | Josefa Nicolasa de Lesaca |
| Pais | José Manuel Cornejo (en) e Ana María Jacoba Merino y Guevara (en) |
Biografía editar
José María Cornejo naceu en San Vicente o 10 de novembro de 1788. Os seus pais foron José Manuel Cornejo e Ana María Jacoba Merino y Guevara.[1][2] Casou con Josefa Nicolasa de Lesaca. Morreu na mesma cidade de San Vicente o 24 de novembro de 1864.
Estudos editar
Estudo Filosofía na Cidade de Guatemala, saíndo de Bacharel o 14 de xaneiro de 1809. Logo estudou Dereito Canónico, que non terminou, e despois Dereito Civil, que tampouco chegou a concluír.[2]
Vida política editar
Atopábase en Guatemala cando se producía o pronunciamento das provincias do Imperio Mexicano, e como José María Cornejo era un opositor a iso, foi posto en prisión. Retornou logo ao Salvador despois de ser liberado en xuño de 1822.
Foi elixido deputado para as lexislaturas de 1825 e 1826. En 1826, escribiu unha obra titulada Espíritu Constitucional, que foi aprobado polos liberais. Foi reelecto deputado para as lexislaturas de 1826 e 1827.[3]
Ademais foi alcalde de San Vicente e Rexedor Perpetuo.
Xefatura do Estado do Salvador editar
Cando os pobos foron convocados a eleccións de Xefe do Estado e Vicexefe do Estado, José María Cornejo gañou a xefatura e Nicolás Espinoza gañou a vicexefatura. Foron nomeados por decreto lexislativo do 22 de xaneiro de 1829.[4] Tomou posesión o 30 de xaneiro de 1829.
Realizou a erección do Colexio Seminario cuxa creación foi decretada en 1825; formou tamén unha escola lancasteriana. Edificou garitas e levantou muros para a seguridade do tráfico interior; tamén propuxo camiños e levantou pontes e calzadas de pedra. Reparou os acuedutos da cidade de San Salvador que estiveran arruinados por máis de 15 anos.[3]
Notas editar
- ↑ "José María Cornejo" (en castelán). Consultado o 16 de decembro de 2019.
- ↑ 2,0 2,1 "Mi Patria: Don José María Cornejo". Consultado o 16 de decembro de 2019.
- ↑ 3,0 3,1 Defensa del Jefe del Estado del Salvador, José María Cornejo. Guatemala. 1833. Consultado o 16 de decembro de 2019.
|first1=sen|last1=in Authors list (Axuda) - ↑ Colección de decretos y órdenes de la Asamblea y Gobierno del Estado correspondiente a los años de 1829 y 1830. O Salvador. 1830.
| Predecesor: Mariano Prado |
Xefe Supremo do Salvador 1829 - 1830 |
Sucesor: José Damián Villacorta |
| Predecesor: José Damián Villacorta |
Xefe Supremo de El Salvador 1830 - 1832 |
Sucesor: Francisco Morazán Quesada |