Inés de Courtenay (princesa de Acaia)
Inés de Courtenay, nada en 1202 e finada despois de 1247, foi a princesa consorte do Principado de Acaia desde aproximadamente 1229 até 1246.
| Inés de Courtenay | |
|---|---|
| Nacemento | 1202 |
| Falecemento | 1247 |
| Lugar de falecemento | Francia |
| Pai | Pedro II de Courtenay |
| Nai | Iolanda de Flandres |
| Cónxuxe | Godofredo II de Villehardouin |
| Irmáns | Iolanda de Courtenay, María de Courtenay, Elisabeth of Courtenay, Mathilde von Courtenay, Margarida de Namur, Henry II of Namur, Philip II, Marquis of Namur, Balduíno II de Constantinopla e Roberto I de Constantinopla |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Inés era a filla de Pedro II de Courtenay, emperador latino de Constantinopla e de Iolanda de Flandres[1]. En 1217 casou con Godofredo de Villehardouin, príncipe herdeiro de Acaia[2]. En 1229 Godofredo ascendeu como príncipe despois da morte de seu pai, Godofredo I, e Inés ascendeu tamén como princesa consorte[3]. Con todo, o seu matrimonio non tivo fillos e logo da morte do seu esposo, en 1246, regresou a Francia onde morreu despois de 1247[4].
NotasEditar
- ↑ Fine 1994, p. 614.
- ↑ Bon 1969, p. 76.
- ↑ Longnon 1949, p. 165.
- ↑ Miller 1908, pp. 98–100.
Véxase taménEditar
BibliografíaEditar
- Bon, Antoine (1969). La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la principauté d’Achaïe (en francés). Paris: De Boccard.
- Fine, John V. A. (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest (en inglés). The University of Michigan Press. ISBN 0-472-08260-4.
- Longnon, Jean (1949). L'empire latin de Constantinople et la principauté de Morée (en francés). Paris: Payot.
- Miller, W. (1908). The Latins in the Levant. A History of Frankish Greece (1204-1566) (en inglés).