Coordenadas: 35°10′55″N 2°25′47″O / 35.18194, -2.42972

A Illa Isabel II é unha das tres illas que forman o pequeno arquipélago das illas Chafarinas, situado ao norte do continente africano e que constitúen unha das prazas de soberanía españolas.

Isabel II
Situación
PaísEspaña España
ArquipélagoIllas Chafarinas
MarMediterráneo
Xeografía
Superficie0,153 km² km²
Punto máis alto35 m
Distancia a terra4 km (da costa de Marrocos)
Demografía
PoboaciónAsentamento militar

A illa ten 15,3 hectáreas e o seu nome provén da raíña Isabel II de España. Está constituída fundamentalmente por andesitas piroxénicas. Na zona non ocupada pola base militar, cuxa superficie rolda a metade da illa, acháronse 58 especies botánicas distintas.

Poboación editar

É a única illa habitada das tres. Aínda que chegou a contar cunha poboación próxima aos mil habitantes, na actualidade só se atopa nela unha gornición militar, ademais de persoal do Ministerio de Medio Ambiente de España, por ser as illas un Refuxio Nacional protexido pola riqueza das súas especies naturais.

Durante os meses de verán vive tamén na illa un grupo de arqueólogos que realizan escavacións no xacemento neolítico descuberto na Illa do Congreso, chamado El Zafrín, do V milenio a.C., encabezados polo Instituto de Cultura Mediterránea.

Edificacións editar

 
Igrexa da Purísima Concepción en 1893.

A illa conta con distintas edificacións de carácter castrense. Ademais, conta con edificios como a igrexa da nosa Señora da Concepción e a Torre da Conquista, ambas de mediados do século XIX, ademais dun faro, construído a principios do século XX.

Igrexa da nosa Señora da Concepción editar

Ademais dos edificios e instalacións de carácter militar, conta a illa cunha igrexa de nave única de ao redor de 250 metros cadrados construída entre 1851 e 1853 baixo a advocación da Virxe da Concepción, que se atopa actualmente en grave estado de abandono. Foi o vicario interino da igrexa parroquial de Melilla, Bartolomé de Fuentes, quen puxese ás tres illas baixo a advocación da Virxe o mesmo día da ocupación, o 6 de xaneiro de 1848. Foi rehabilitada nunha ocasión, en 1951.[1]

Notas editar

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar