Idea Vilariño

Idea Vilariño Romani, nada en Montevideo o 18 de agosto de 1920 e finada o 28 de abril de 2009, foi unha poeta, tradutora, crítica literaria, compositora e ensaísta, encadrada dentro da chamada Xeración do 45.

Idea Vilariño
Nacemento	18 de agosto de 1920
	Montevideo
Falecemento	28 de abril de 2009
	Montevideo
Nacionalidade	Uruguai
Ocupación	tradutora, escritora, profesora e crítico literario
Pai	Leandro Vilariño
Irmáns	Poema Vilariño e Numen Vilariño
Premios	Premio José Lezama Lima e Prêmio Konex
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria

Filla de Leandro Vilariño (1892-1944), un poeta anarquista galego cuxas obras non foron editadas en vida. Exerceu de profesora de literatura nun centro de ensino medio dende 1952 ata o golpe de estado en 1973. Unha vez reinstaurado o sistema democrático, obtivo a Cátedra de Literatura Uruguaia na Facultade de Humanidades e Ciencias da Educación da Universidade da República.

Estivo entre os fundadores da revista Clinamen e Número, e atopouse entre os colaboradores doutras publicacións, coma Marcha, La Opinión, Brecha, Asir, e Texto crítico.

Froito dunha entrevista realizada en 1997 por Rosario Peyrou e Pablo Rocca, xorde o vídeo "Idea", estreado en maio do 1998.

A súa obra foi traducida a varios idiomas, entre os que están o italiano, alemán e portugués.

Obra

Idea Vilariño no seu escritorio en 1983.

Poesía

• La suplicante (1945).
• Cielo Cielo (1947).
• Paraíso perdido (1949).
• Por aire sucio (1950).
• Nocturnos (1955).
• Poemas de amor (1957).
• Pobre Mundo (1966).
• Poesía (1970).
• No (1980).
• Canciones (1993).
• Poesía 1945 - 1990 (1994).
• Poesía completa (2002).

Ensaio

• Grupos simétricos en la poesía de Antonio Machado (1951).
• La rima en Herrera y Reissig (1955).
• Grupos simétricos en poesía (1958).
• Las letras de tango (1965).
• El tango cantado (1981).

Véxase tamén

Outros artigos

• Literatura do Uruguai

Ligazóns externas

• Páxina web da autora