Idea Vilariño

Idea Vilariño Romani, nada en Montevideo o 18 de agosto de 1920 e finada o 28 de abril de 2009, foi unha poeta, tradutora, crítica literaria, compositora e ensaísta, encadrada dentro da chamada Xeración do 45.

Idea Vilariño
Alcume	Elena Rojas
Nacemento	18 de agosto de 1920
	Montevideo
Falecemento	28 de abril de 2009
	Montevideo
Nacionalidade	Uruguai
Ocupación	tradutora, escritora, profesora, crítico literario, poeta e compositora
Pai	Leandro Vilariño
Irmáns	Poema Vilariño e Numen Vilariño
Premios	Premio José Lezama Lima
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria

Filla de Leandro Vilariño (1892-1944), un poeta anarquista galego cuxas obras non foron editadas en vida. Exerceu de profesora de literatura nun centro de ensino medio dende 1952 ata o golpe de estado en 1973. Unha vez reinstaurado o sistema democrático, obtivo a Cátedra de Literatura Uruguaia na Facultade de Humanidades e Ciencias da Educación da Universidade da República.

Estivo entre os fundadores da revista Clinamen e Número, e atopouse entre os colaboradores doutras publicacións, coma Marcha, La Opinión, Brecha, Asir, e Texto crítico.

Froito dunha entrevista realizada en 1997 por Rosario Peyrou e Pablo Rocca, xorde o vídeo "Idea", estreado en maio do 1998.

A súa obra foi traducida a varios idiomas, entre os que están o italiano, alemán e portugués.

Obra

Idea Vilariño no seu escritorio en 1983.

Poesía

• La suplicante (1945).
• Cielo Cielo (1947).
• Paraíso perdido (1949).
• Por aire sucio (1950).
• Nocturnos (1955).
• Poemas de amor (1957).
• Pobre Mundo (1966).
• Poesía (1970).
• No (1980).
• Canciones (1993).
• Poesía 1945 - 1990 (1994).
• Poesía completa (2002).

Ensaio

• Grupos simétricos en la poesía de Antonio Machado (1951).
• La rima en Herrera y Reissig (1955).
• Grupos simétricos en poesía (1958).
• Las letras de tango (1965).
• El tango cantado (1981).

Véxase tamén

Outros artigos

• Literatura do Uruguai

Ligazóns externas

• Páxina web da autora