Hidracina

Composto químico tóxico.

A hidracina é un composto químico líquido incoloro a temperatura e presión ambiente, irritante, corrosivo, inflamable e con olor a amoníaco.

Hidracina

Hidrato de hidracina
Identificadores
Número CAS 302-01-2
PubChem 9321
ChemSpider 8960
UNII 27RFH0GB4R
Número CE 206-114-9
Número UN 2029
KEGG C05361
MeSH Hydrazine
ChEBI CHEBI:15571
ChEMBL CHEMBL1237174
Número RTECS MU7175000
Referencia Beilstein 878137
Referencia Gmelin 190
3DMet B00770
Imaxes 3D Jmol Image 1
Propiedades
Fórmula molecular N2H4
Masa molecular 32,0452 g mol−1
Aspecto Líquido incoloro
Densidade 1,021 g cm−3
Punto de fusión 2 °C; 35 °F; 275 K
Punto de ebulición 114 °C; 237 °F; 387 K
log P 0,67
Presión de vapor 1 kP (a 30,7 °C)
Acidez (pKa) 8,10[3]
Basicidade (pKb) 5,90
Índice de refracción (nD) 1,46044 (a 22 °C)
Viscosidade 0,876 cP
Estrutura
Forma da molécula Piramidal triangular no N
Momento dipolar 1,85 D[4]
Termoquímica
Entalpía estándar
de formación
ΔfHo298
50,63 kJ mol−1
Entropía molar
estándar
So298
121,52 J K−1 mol−1
Perigosidade
MSDS ICSC 0281
Pictogramas GHS O pictograma do lume no Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS)
Pictograma da corrosión no Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS)
Pictograma da caveira e ósos cruzados do sistema GHS de clasificación e etiquetado de produtos químicos O pictograma de risco para a saúde do Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) Pictograma do medio ambiente no Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS)
Palabra sinal GHS DANGER
EU Index 007-008-00-3
Clasificación da UE Moi tóxico T+ Perigoso para o medio ambiente (Natureza) N [5]
Frases R R45, R10, R23/24/25, R34, R43, R50/53
Frases S S53, S45, S60, S61
NFPA 704
4
4
3
Punto de inflamabilidade 52 °C; 126 °F; 325 K
Temperatura de autoignición 24 to 270 °C (75 to 518 °F; 297 to 543 K)
Límites de explosividade 1,8–99,99%
LD50 59–60 mg/kg (oral en ratas, ratos)[6]
Compostos relacionados
Outros anións tetrafluorohidrazina
peróxido de hidróxeno
difosfano
difosforo tetraioduro
Outros catións hidrazinas orgánicas
azanos binarios relacionados Amoníaco
triazano
Compostos relacionados diazeno
triazeno
tetrazeno
difosfeno

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

Na súa forma sólida é de cor branca. A súa fórmula é N2H4 e obtense por reacción entre amoníaco, cloro e hidróxido sódico. É lixeiramente soluble en amoníaco e metilamina. É soluble en auga, metanol, etanol e etilenodiamida. Obtense mediante o proceso Raschig.

Un dos seus usos principais é como propelente para foguetes, sobre todo como monopropelente (usado en solitario) en satélites para manter a súa órbita e en manobras de control de altitude, como no caso de SEOSAT-Ingenio.[7] O seu uso en grandes foguetes caeu en desuso a favor da dimetilhidracina asimétrica (UDMH).[8][9]

  1. 1,0 1,1 "hydrazine - PubChem Public Chemical Database". The PubChem Project. USA: National Center for Biotechnology Information. 
  2. "NIOSH Guide - Hydrazine". Centers for Disease Control. Consultado o 16 August 2012. 
  3. Hall, H.K., J. Am. Chem. Soc., 1957, 79, 5441.
  4. Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. ISBN 0-08-037941-9.
  5. "Hydrazine safety data sheet". Arquivado dende o orixinal o 01 de xaneiro de 2014. Consultado o 24 de febreiro de 2015. 
  6. Martel, B.; Cassidy, K. (2004). Chemical Risk Analysis: A Practical Handbook. Butterworth–Heinemann. p. 361. ISBN 1-903996-65-1. 
  7. "SEOSAT-Ingenio: fully loaded". www.esa.int (en inglés). Consultado o 2020-10-22. 
  8. "Hidracina". Real Academia Galega. Consultado o 2022-12-08. 
  9. Mark Wade (2011). "Hydrazine" (en inglés). Consultado o 17 de abril de 2013. 

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar